Busca

Alameda de principios do século XX, situada a un nivel superior sobre a rúa, delimitada por unha balaustrada de granito con acceso desde unha escalinata de pedra central. No extremo norte sitúase a Capela da Virxe da Guadalupe e no sur a…

O que en Rianxo se coñece popularmente polo Campo está formado por dúas terrazas: a do Campo de Arriba e a do Campo de Abaixo, oficialmente Praza Castelao, e durante o franquismo Plaza del Generalísimo.

Esta praza constitúe…

A fachada marítima de Rianxo, A Ribeira, está presidida en terra, pola liña de xardíns onde se atopan os monumentos na honra da Manuela, de Castelao, Rafael Dieste,…

Esta edificación de finais do século XIX principios do século XX, foi a casa natal de Alfonso Daniel Rodríguez Castelao, declarada BIC (Ben de Interese Cultural) en 2007.

Edificación entre medianeiras de planta rectangular e tres andares con cuberta a dúas augas de tella. Está realizada…

A fábrica situárase na enseada de Rianxo, na ribeira dereita da ría de Arousa próxima a desembocadura do río Ulla, nunha zona doadamente accesible desde a beiramar e con fácil comunicación co interior, xa por terra, xa río Ulla arriba até Cesures.

Manuel Goday Roura, comerciante orixinario da vila catalana de Canet de Mar (Barcelona), casaba na derradeira década do século XVIII con Francisca Llauguer, dunha familia de…

Situado nos altos de Tanxil, este chalé comezouse a edificar cando o autorizou o Concello, en setembro de 1913. Os traballos estiveron a cargo do mestre de obras de Santiago, Perfecto Fontán, e do canteiro de Rianxo, Manuel Iglesias Eiras. O arquitecto foi Eduardo Rodríguez-Losada.

…

Vivenda no lugar de Abuín que ten unha das súas paredes cuberta por cunchas de vieira. Trátase dun recurso tradicional moi vistoso e propio, que consistía en illar o penal máis exposto e propenso a recibir chuvia e humidade con cunchas de vieira.

As escolas unitarias eran as existentes no rural galego hai varias décadas, mostra da vida propia das parroquias, que entón eran as máis importantes social e administrativamente. As parroquias foron, pouco a pouco, sendo desposadas da súa organización e estrutura, cando os mestres deixaron de vivir na mesma parroquia, os curas escasearon, e as escolas pasaron a ser grupos escolares xeralmente na capitalidade do concello para optimizar os…

Edificación hoxe desaparecida que se emprazaba na Ribeira, na actual Praza da Manuela, ao carón do Porto de Rianxo. Era o lugar onde se vendía o peixe, e onde na súa contorna, as mulleres vendían berberechos e reparaban as redes.

A casa de Ramón Sende, situada na Praza de Manuel Antonio, foi o berce do galeguismo en Asados, pois era a sede do Partido Galeguista. En 1936, o partido tiña en Rianxo 264 afiliados, a agrupación máis numerosa de Galicia. Na…

Cruz inserida no muro de peche dunha finca situada na rúa do Campo de Arriba. A imaxe é unha Virxe co se fillo no colo, moi semellante á do Cruceiro das Neves de Ourolo.

Foi fundada no ano 1970 por Manuel Cortizo Valladares e dedícase á fabricación de todo tipo de candeas e candeóns de alta calidade para uso relixioso. Ao inicio eran traballos basicamente manuais, mais pouco a pouco foise automatizando o proceso de fabricación.

Pazo construído no ano 1900 no lugar do Barco que conta con hórreo, fonte, cruceiro, escudo, pozo de auga, bancos de pedra e arboredo.…

Cruceiro do tipo de crucifixo que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo do Barco.

Casa no lugar de Asadelos onde faleceu Manuel Antonio un 28 de xaneiro de 1930. Esta casa foi comprada por dona Pura, súa nai, xa que nesta parroquia exercera de mestra desde 1916. Manuel Antonio nacera nunha casa da rúa de Abaixo do casco histórico de Rianxo, edificación que alberga na actualidade a súa casa-museo.…

Esta era a casa do administrador do santuario. Esta edificación, xunto coa Casa de Sebe, ambas propiedade da Fundación Paideira Galiza, estaban vinculadas co Santuario da Escravitude.…

A obra literaria de Nicasio Pajares está marcada pola emigración. O seu paso polas terras riopratenses deixaron unha pegada imborrable nos seus textos, que son un testemuño precioso da emigración en xeral e dos estereotipos dos galegos no Prata en particular.

Agapito Francisco Nicasio Pajares Ojeros naceu nesta casa da Trabanca o 14 de decembro de 1881. O seu pai, Celestino Pajares Miguens, foi militar, chegando a acadar o grao…

Cruceiro do tipo de cruz nunha propiedade privada no lugar de Tarrío. Comeza cunha plataforma de dous chanzos sobre a que se coloca o pedestal de forma cadrada e con dúas arestas superiores chafranadas de forma convexa. O fuste comeza de forma cadrada e logo pasa a ser octogonal. Na parte cadrada ten unhas molduras. O capitel comeza cunha  moldura de forma octogonal e continúa con varias molduras máis que van crecendo en tamaña cara arriba. A cruz é de sección…

Cruceiro do tipo de cruz á beira do Camiño Portugués. Plataforma de dous chanzos de forma cuadrangular sobre a que se coloca o pedestal de forma cadrada e con dous pequenos pilotes no perímetro dos chanzos na parte frontal do mesmo. Enriba o pedestal colócase o fuste ou varal que ten sección hexagonal en todo o percorrido. O capitel ten unha primeira moldura da mesma sección que o fuste…

Cruceiro do tipo de crucifixo, situado no claustro do Convento de Santo Antonio de Herbón. Na longa cruz, de extremos cadrados, imaxe de Cristo, e ao outro lado a Virxe. Capitel sinxelo, varal liso e redondo, peaña cúbica e base de tres chanzos. Substitúe a outro máis antigo que foi destruído polos soldados de Napoleón III, e que se conservan algúns restos…

Cruceiro do tipo de crucifixo, que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo de Santa Cruz da Granxa. Ao carón da capela, trátase dun pequeno cruceiro situado no xardín de entrada do pazo. Longa cruz, varal curto e peaña cúbica.

Cruceiro do tipo de crucifixo, situado ao comezo da rampla de acceso ao Convento de Santo Antonio de Herbón. Trátase dun cruceiro moi ornamentado, onde na cruz florenzada Cristo é abrazado por San Francisco, e no outro lado a Virxe Inmaculada é coroada por anxos. Capitel labrado, varal octogonal, imoscapo de placas, peaña moldurada e base de tres chanzos

Partindo da rúa Peregrinos ou da rúa de Santiago, este vía crucis ascende cara o Santiaguiño do Monte á beira do muro do Convento do Carme, estando formado por 125 chanzos. Trátase dunha obra do século XIX, patrocinada polo padronés Vidal Cepeda.

Na actualidade o cruceiro está sen cabeza. É unha cruz do tipo de crucifixo. Está construído sobre unha plataforma con dous chanzos cadrados sobre os que se coloca o pedestal do mesmo xeito moldurado e unha escocia na súa parte superior moldurada do mesmo xeito. O comezo do fuste é un imoscapo de placas sobre as que hai unha moldura de sección octogonal, igual que o fuste ou varal. A cruz tiña forma de tronco, na parte dianteira a imaxe de Cristo coroado…