Busca

Na paraxe coñecida como Campo Redondo emprázase a rocha que contén os gravados, e que xa fora descrita por X. Ferro Couselo (1952, p. 94) e por F. Bouza Brey-R. Sobrino (1948, p. 333-343). Nos dous casos, reproducen os motivos observados. Da rocha principal, a representación máis fiel e exacta é a realizada por F. Bouza Brey-R. Sobrino. Así, esta rocha principal presenta unha forma alongada, en sentido nordeste-suroeste, séndolle esnaquizada a parte dereita centro-…

Na zona máis alta do Outeiro dos Penoucos de Campo Redondo, xa no límite con Pontecesures, localízase unha rocha de considerables dimensións, na que se atopa unha concentración de cazoletas (20 coviñas) e un posible círculo simple. A rocha ten unha forma tirando a rectangular, coa superficie chaira e con lixeira inclinación cara o sur-suroeste. Na parte superior aparecen as cazoletas, que non semellan formar motivo definido algún. Este petróglifo emprázase a menos de 200…

Trátase do camiño que Frei Martín Sarmiento realizou en 1745 para gañar o xubileu. Un carreiro de 190 quilómetros que percorre a costa guiándonos cara a Santiago de Compostela. No termo municipal de Valga, o camiño percorre as parroquias de Cordeiro e Valga, non perdendo de vista en ningún momento ao río Ulla.

…

Localizouse durante a revisión da microtoponimia catastral para a elaboración do catálogo do PXOM do Concello de Valga, sendo posteriormente inspeccionada a zona no traballo de campo. Trátase dunha paraxe inmediata ao paso da vía do ferrocarril Pontevedra-Santiago, que actualmente permanece inculta na súa maior parte.

…

Localizouse durante o baleirado catastral para a elaboración do catálogo do PXOM do Concello de Valga, sendo revisada a zona sen documentarse evidencia arqueolóxica algunha. A pesares dos dous topónimos Castro e Foxo, e da confirmación sobre a existencia dun tramo do Camiño Real (hoxe asfaltado), non é posible verificar ningún indicio de índole arqueolóxica. Debe recoñecerse que toda a superficie se atopa moi…

Na elaboración do catálogo do PXOM do Concello de Valga, localizouse nas listaxes catastrais, o haxiotopónimo que coincide nunha zona de cruce de pistas, con algunha vivenda, situado a escasa distancia, cara o norte, da igrexa parroquial de San Salvador de Setecoros. Non se observa indicio algún de vestixios antigos, nin tampouco puideron conseguirse referencias sobre a orixe da denominación.…

Na elaboración do catálogo do PXOM do Concello de Valga, detectouse o topónimo durante a revisión das listaxes catastrais actuais, confirmándose a súa localización en campo, coincidindo o emprazamento cunha zona de terrazas en ladeira, que mira cara o val do río Louro. Non se observa vestixio algún de estruturas nesta zona, e tampouco, durante as enquisas realizadas, se recolle referencia oral algunha sobre a…

Segundo o especialista en toponimia galega, Fernando Cabeza Quiles (Os nomes da terra, topónimos galegos), Setecoros é un topónimo que se pode interpretar como unha composición do numeral "sete" e do substantivo prerromano “cor/coro" (pedra), en alusión ás sete formacións pétreas que rodean a meseta da Eira dos Mouros, situada no cumio do monte que se eleva sobre a parroquia de Setecoros.

…

O topónimo Castelo aparece en planimetría recente, situándose no límite entre Valga e A Estrada, e moi próximo ao linde destes dous concellos con Cuntis. Sen embargo, en inspección realizada para a elaboración do catálogo do PXOM do Concello de Valga, non ofreceu resultado positivo algún, ao non terse localizado indicios estruturais claros en ningunha das zonas revisadas.…

Na elaboración do catálogo do PXOM do Concello de Valga, detectouse o topónimo durante o baleirado e revisión das listaxes catastrais actuais, sendo posteriormente comprobado en campo. A revisión realizada resultou infrutuosa, ao non terse identificado na zona (situada ás aforas do núcleo de Raxoi, na parte baixa cara o sur-suroeste) indicio algún de natureza arqueolóxica. …

Localizada durante un traballo específico nesta zona, segundo descrición dos autores da intervención mencionada, a mámoa tería unha altura de 1 metro e unhas dimensións cifradas en 24 metros de diámetro, con buraco de violación central de 4 metros de diámetro e 40 centímetros de profundidade.

Na superficie da masa tumular que conforma a mámoa, poden apreciarse abundantes pedras de granito, de tamaño pequeno e mediano, e que poderían corresponder con restos dunha…

Xacemento xa catalogado nos estudos previos da concentración parcelaria na parroquia de San Miguel de Valga no 2004, mais non localizado na actualidade.

No informe do 2004 describe “soporte: afloramento granítico orientado cara ó O cunhas dimensións de eixo N-S 2,5 m. E eixo L-O 1,8 m. Motivo:…

Xacemento xa catalogado nos estudos previos da concentración parcelaria na parroquia de San Miguel de Valga no 2004. O túmulo ten forma circular e grandes dimensións. Atópase totalmente cuberta de mato e piñeiros repoboados ao redor do 2004, onde xa se mencionan as roturacións sufridas no túmulo. Aprécianse pequenos fragmentos cuarcíticos e graníticos, probablemente da coiraza.

Rocha granítica situada a carón da estrada que se dirixe dende Martores a Requián. Presenta unha orientación noroeste-sueste de 2,70 por 5,20 metros de longo. Neste soporte, e nun panel figurativo de 2,70 por 2,20 metros, están representadas 7 cruces latinas, unha delas con pé. Presentan unhas dimensión medias de 20 por 10 centímetros. Están bastante erosionadas, salvo a que presenta o devandito pé, que ten un suco…

Túmulo de grandes dimensións situada nunha plataforma localizada no límite entre Valga e  A Estrada, tendo ao sur o río Valga e ao norte a estrada que vai dende Martores a Requián. Presenta un buraco de violación central moi colmatado, no que se aprecian dúas pedras graníticas interpretables como dous ortostatos da suposta cámara funeraria do túmulo. Na súa superficie poden apreciarse pedras graníticas…

No ano 2008 levouse a cabo unha prospección terrestre e subacuática no lugar de Agramar, co obxectivo de localizar os posibles restos da Turris Augusti, monumento ao emperador Augusto, que o autor romano Pomponio Mela situou na zona no século I despois de Cristo. Tamén se pretendía recompilar datos acerca do histórico comercio e navegación fluvial no río Ulla desde a Idade do…

Polo Camiño Marítimo Arousa-Ulla, é por onde os peregrinos entran pola Ría de Arousa e acceden á desembocadura do río Ulla, desembarcando e (Iria Flavia), seguindo o camiño a pé até Compostela. En Padrón prodúcese a unión da Ruta Marítima e o Camiño Portugués.

Segundo a tradición e diversos textos medievais, os discípulos de Santiago recolleron o seu corpo e amortallárono.…

No ano 2008 levouse a cabo unha prospección terrestre e subacuática no lugar das Cortinallas, co obxectivo de localizar os posibles restos da Turris Augusti, monumento ao emperador Augusto, que o autor romano Pomponio Mela situou na zona no século I despois de Cristo. Tamén se pretendía recompilar datos acerca do histórico comercio e navegación fluvial no río Ulla desde a Idade do…

Figura en varios documentos antigos, como na concesión que Xelmírez fai a favor do Convento de San Martiño Pinario en 1115 (Sanctam Christinam de Campania cum suis adjuntionibus), ou no testamento de 1131 que Odairo Afonso lega a favor do seu presbítero Pedro (Ad Petro, presbytero de Campania). A datación alto-medieval desta igrexa podería ter correspondencia con vestixios soterrados asociados a ela.

No 1115, o bispo Diego Xelmírez confirma a…

Capela de planta rectangular dunha soa nave e cun nicho na fachada principal. Construída con muros de perpiaños de fiadas irregulares e cuberta a dúas augas de tella do país.

A Capela de San Paio de Vilar é de planta rectangular, muros de cachotaría e coa cuberta a dúas augas de tella. O campanario emprázase enriba da portada, no plano da fachada.

O 25 de xaneiro, festividade de San Paio, as imaxes de Santo Antonio e San Roque trasládanse desde a Igrexa de Santa Comba de Cordeiro até esta capela en Vilar, permanecendo aquí algo…

A igrexa parroquial actual, de estilo barroco, foi construída cara o primeiro terzo do século XVIII. Sen embargo, existen referencias documentais e bibliográficas moi anteriores a ese templo que posúe o título de colexiata. Así, nun documento do ano 1028, figura a doazón que Bermudo III fai da vila de Cordeiro á Catedral de Santiago. Por outra parte, Cordeiro foi inicialmente un convento de monxas, pasando posteriormente a ser de cóengos, que foron “resumidos” no ano 1478…

Erguida sobre un antigo castro a 173 metros de altura, trátase dunha ermida de planta rectangular e nave única. Muros de cachotaría reforzada con perpiaño rematados en pináculos nos puntos débiles, como son esquinas e zócalos. Fachada con portada de arco apuntado, óculo trebolado, espadana central de dobre van e pilastras laterais que enmarcan a fachada. No seu interior pódese observar unha imaxe de San Campio de gran valor histórico-artístico, e retablo realizado por…

Aínda que a construción da actual parroquial data do século XVIII, sendo rematada en 1701, de aquí proceden varios capiteis prerrománicos, entre a época sueva e a visigoda, conservados na súa maior parte no Museo de Pontevedra e no Museo da Catedral de Santiago.

M. Núñez (1978) data estes capiteis cara o século VI-VII e defíneos como “insólitos en Galicia, cun depurado estilo…