Busca

Ponte que dá nome á capital do concello. Probablemente construída na mesmo momento en que se fixo o Legoario de Valga, situado na Tarroeira. Co Real Decreto de 1761 deu comezo á construción dunha rede de camiños que partían de Madrid e comunicaban distintas poboacións. Con toda probabilidade foi erixido cando a construción da rede de estradas nas derradeiras décadas do século XVIII,…

Situado nunha finca do cura ao carón da Igrexa de Santa Cristina de Campaña. Pombal de planta circular duns 5 metros de diámetro.

Situado no campo da festa, compartindo espazo co Cruceiro Nº 2 do Campo e a Escola de Xanza. De base rectangular, todo o palco estaba construído en ladrillo, enfuscado e pintado coas cores branca e marrón. Por un dos laterais accedíase á base inferior, que era utilizada como almacén…

Ponte construída en pedra que salva o curso dun regato afluente do río Valga.

Ponte construída en pedra que salva o curso do río Valga.

Pombal de planta circular duns 4 metros de diámetro, coa cuberta de tella curva.

Situado no campo da festa de Cordeiro. De base poligonal e construído en metal e pedra.

Pontella sobre o río Valga que conserva as bases orixinais de pedra, mais a plataforma está formada por unha prancha de formigón

Parece que é do século XVII, aínda que non se sabe con seguridade xa que non hai constancia da existencia de actas fundacionais nos libros do arquivo parroquial. Algún estudoso local, como Avelino Abuín de Tembra, aventura a idea de que ben puidera ter sido un cenobio monacal do século XVII, ao redor do cal nacería unha pequena comunidade…

A igrexa parroquial de San Xoan Bautista de Laíño, no lugar de Padronelo, é produto da escisión da parroquia de San Xián de Laíño. Comezouse a construír en 1754 por canteiros de Cimadevila (Boiro), probablemente baixo a supervisión de Simón Rodríguez e Francisco Núñez.

Nun contexto de…

Capela de planta rectangular ao carón do Pazo do Marqués de Bendaña, con muros de cantaría labrada e cuberta a dúas augas con acabado de tella camba sobre armazón de madeira. Presenta na súa fachada norte dúas portas de acceso.

A actual igrexa data do ano 1738, aínda que xa existía un templo a principios do século XVII (1606), segundo Jerónimo del Hoyo. Este primitivo edificio foi mandado derrubar e reedificar en 1718 polo arcebispo de Santiago debido á súa insuficiencia, reedificación que foi proxectada, en 1719, polo senlleiro arquitecto Simón Rodríguez, un dos mellores da centuria, encargándose da súa fábrica un ano despois…

Capela de planta rectangular que ten ao carón da súa parte posterior os anexos da casa reitoral de San Xoán de Laíño, integrando un pequeno patio. A súa fronte é de cantaría con porta de acceso principal de lintel recto, abertura circular por enriba e dous remates en forma de bola na fachada principal. Os muros son de cachotaría e a cuberta a dúas augas can acabado de tella camba sobre armazón de madeira. Esta vese coroada na súa fronte por unha estrutura de sección…

A capela adxacente ao Palacio de Lestrobe, dedicada ao Anxo da Garda, conserva no seu interior unha impresionante talla a tamaño natural da Dolorosa, obra do escultor Xosé Ferreiro. Na súa fachada, ten un campanil que supera o aleiro do tellado.

Esta capela, tamén coñecida como “A Capilla”, é un edificio de planta rectangular e reducidas dimensións (6 metros de longo e por 4,50 de ancho), en obra de perpiaños e cachotaría, con bóveda de adobe e cemento e cuberta a dúas augas. O máis destacable desde o punto de vista artístico é a súa fachada principal, que responde a traza neoclásica. Consta dun único corpo con porta no centro xalonada por dúas columnas…

A actual igrexa é de boa construción barroca (século XVIII). Ten unha nave de planta rectangular, Presenta un campanario barroco integrado por dous corpos, sendo o primeiro de sección cuadrangular, que aloxa unha campá no seu interior e a segunda de sección octogonal, rematada nunha cúpula. O interior deste templo figura entre os máis belos exemplos de sabia conxunción de arquitectura e escultura da diocese, con…

Figura en varios documentos antigos, como na concesión que Xelmírez fai a favor do Convento de San Martiño Pinario en 1115 (Sanctam Christinam de Campania cum suis adjuntionibus), ou no testamento de 1131 que Odairo Afonso lega a favor do seu presbítero Pedro (Ad Petro, presbytero de Campania). A datación alto-medieval desta igrexa podería ter correspondencia con vestixios soterrados asociados a ela.

No 1115, o bispo Diego Xelmírez confirma a…

Capela de planta rectangular dunha soa nave e cun nicho na fachada principal. Construída con muros de perpiaños de fiadas irregulares e cuberta a dúas augas de tella do país.

A Capela de San Paio de Vilar é de planta rectangular, muros de cachotaría e coa cuberta a dúas augas de tella. O campanario emprázase enriba da portada, no plano da fachada.

O 25 de xaneiro, festividade de San Paio, as imaxes de Santo Antonio e San Roque trasládanse desde a Igrexa de Santa Comba de Cordeiro até esta capela en Vilar, permanecendo aquí algo…

A igrexa parroquial actual, de estilo barroco, foi construída cara o primeiro terzo do século XVIII. Sen embargo, existen referencias documentais e bibliográficas moi anteriores a ese templo que posúe o título de colexiata. Así, nun documento do ano 1028, figura a doazón que Bermudo III fai da vila de Cordeiro á Catedral de Santiago. Por outra parte, Cordeiro foi inicialmente un convento de monxas, pasando posteriormente a ser de cóengos, que foron “resumidos” no ano 1478…

Erguida sobre un antigo castro a 173 metros de altura, trátase dunha ermida de planta rectangular e nave única. Muros de cachotaría reforzada con perpiaño rematados en pináculos nos puntos débiles, como son esquinas e zócalos. Fachada con portada de arco apuntado, óculo trebolado, espadana central de dobre van e pilastras laterais que enmarcan a fachada. No seu interior pódese observar unha imaxe de San Campio de gran valor histórico-artístico, e retablo realizado por…

Aínda que a construción da actual parroquial data do século XVIII, sendo rematada en 1701, de aquí proceden varios capiteis prerrománicos, entre a época sueva e a visigoda, conservados na súa maior parte no Museo de Pontevedra e no Museo da Catedral de Santiago.

M. Núñez (1978) data estes capiteis cara o século VI-VII e defíneos como “insólitos en Galicia, cun depurado estilo…