Busca

Xacemento xa catalogado nos estudos previos da concentración parcelaria na parroquia de San Miguel de Valga no 2004. O túmulo ten forma circular e grandes dimensións. Atópase totalmente cuberta de mato e piñeiros repoboados ao redor do 2004, onde xa se mencionan as roturacións sufridas no túmulo. Aprécianse pequenos fragmentos cuarcíticos e graníticos, probablemente da coiraza.

Rocha granítica situada a carón da estrada que se dirixe dende Martores a Requián. Presenta unha orientación noroeste-sueste de 2,70 por 5,20 metros de longo. Neste soporte, e nun panel figurativo de 2,70 por 2,20 metros, están representadas 7 cruces latinas, unha delas con pé. Presentan unhas dimensión medias de 20 por 10 centímetros. Están bastante erosionadas, salvo a que presenta o devandito pé, que ten un suco…

Túmulo de grandes dimensións situada nunha plataforma localizada no límite entre Valga e  A Estrada, tendo ao sur o río Valga e ao norte a estrada que vai dende Martores a Requián. Presenta un buraco de violación central moi colmatado, no que se aprecian dúas pedras graníticas interpretables como dous ortostatos da suposta cámara funeraria do túmulo. Na súa superficie poden apreciarse pedras graníticas…

No ano 2008 levouse a cabo unha prospección terrestre e subacuática no lugar de Agramar, co obxectivo de localizar os posibles restos da Turris Augusti, monumento ao emperador Augusto, que o autor romano Pomponio Mela situou na zona no século I despois de Cristo. Tamén se pretendía recompilar datos acerca do histórico comercio e navegación fluvial no río Ulla desde a Idade do…

Polo Camiño Marítimo Arousa-Ulla, é por onde os peregrinos entran pola Ría de Arousa e acceden á desembocadura do río Ulla, desembarcando e (Iria Flavia), seguindo o camiño a pé até Compostela. En Padrón prodúcese a unión da Ruta Marítima e o Camiño Portugués.

Segundo a tradición e diversos textos medievais, os discípulos de Santiago recolleron o seu corpo e amortallárono.…

Pedra que usaban os nenos do lugar como tobogán para tirarse por ela. Ten un pátina lisa case coma un cristal por onde baixaban escorregando os nenos. Cuns tres metros de altura e escasamente medio metro de pátina.

Capela pertencente á parroquia de Santa María de Cruces, na honra de San Bieito. Todos os anos no mes de xullo celébrase unha romaría na pequena carballeira que rodea á capela, sacando ao santo en procesión. Esta talla foi realizada en 1845 polo escultor Juan Martín María Pernas Gambino. Nun do laterais hai unha fonte.

Non ten nichos, todos os soterramentos son de foxo no terreo. Espazos entre as sepulturas de herba, sen camiños e cun cerramento exterior de muro baixo. A tumba do Premio Nobel de Literatura de 1989, Camilo José Cela, está baixo unha oliveira (Olea europaea) incluída no Catálogo Galego de Árbores Senlleiras co código 55A.

Na Adina estaban enterrados os avós e o pai de…

No ano 2008 levouse a cabo unha prospección terrestre e subacuática no lugar das Cortinallas, co obxectivo de localizar os posibles restos da Turris Augusti, monumento ao emperador Augusto, que o autor romano Pomponio Mela situou na zona no século I despois de Cristo. Tamén se pretendía recompilar datos acerca do histórico comercio e navegación fluvial no río Ulla desde a Idade do…

Xacemento arqueolóxico no Monte Galiñeiro.

Capela vinculada ao Convento do Carme, localizada no interior dunha masa arborada, na parte traseira do convento.

Restos dos muros do que se podería ter sido un cemiterio, situados na extensa parcela catastral do Pazo de Santa Cruz da Granxa.

Segundo contan veciños de Herbón, trataríase dun cemiterio proxectado para ser utilizado no lugar do parroquial, situado no atrio da…

Antigo meandro do río Sar, onde segundo o mito da Traslatio se atoparía o embarcadoiro cunhas escaleiras, que serían as que daban acceso á pedra onde se tería depositado o corpo do Apóstolo Santiago.

Trataríase dunha gran pedra duns cinco metros de lonxitude e de forma cuadrangular, correspondente cunha estrutura citada nos documentos dos séculos XV e XVI. A…

Capela acaroada no lado sur, que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo de Tarrío.

Este petróglifo, xunto co Petróglifo Nº 2 do Porteliño, o Petróglifo da Chanciña, o Petróglifo Nº 1 do Monte Lomba e o…

Este petróglifo, xunto co Petróglifo Nº 1 do Porteliño, o Petróglifo da Chanciña, o Petróglifo Nº 1 do Monte Lomba e o…

Este petróglifo, xunto co Petróglifo Nº 1 do Porteliño, o Petróglifo Nº 2 do Porteliño, o Petróglifo Nº 1 do Monte Lomba e o…

Este petróglifo, xunto co Petróglifo Nº 1 do Porteliño, o Petróglifo Nº 2 do Porteliño, o Petróglifo da Chanciña e o…

Este petróglifo, xunto co Petróglifo Nº 1 do Porteliño, o Petróglifo Nº 2 do Porteliño, o Petróglifo da Chanciña e o…

Parece que é do século XVII, aínda que non se sabe con seguridade xa que non hai constancia da existencia de actas fundacionais nos libros do arquivo parroquial. Algún estudoso local, como Avelino Abuín de Tembra, aventura a idea de que ben puidera ter sido un cenobio monacal do século XVII, ao redor do cal nacería unha pequena comunidade…

A igrexa parroquial de San Xoan Bautista de Laíño, no lugar de Padronelo, é produto da escisión da parroquia de San Xián de Laíño. Comezouse a construír en 1754 por canteiros de Cimadevila (Boiro), probablemente baixo a supervisión de Simón Rodríguez e Francisco Núñez.

Nun contexto de…

Capela de planta rectangular ao carón do Pazo do Marqués de Bendaña, con muros de cantaría labrada e cuberta a dúas augas con acabado de tella camba sobre armazón de madeira. Presenta na súa fachada norte dúas portas de acceso.

A actual igrexa data do ano 1738, aínda que xa existía un templo a principios do século XVII (1606), segundo Jerónimo del Hoyo. Este primitivo edificio foi mandado derrubar e reedificar en 1718 polo arcebispo de Santiago debido á súa insuficiencia, reedificación que foi proxectada, en 1719, polo senlleiro arquitecto Simón Rodríguez, un dos mellores da centuria, encargándose da súa fábrica un ano despois…

Capela de planta rectangular que ten ao carón da súa parte posterior os anexos da casa reitoral de San Xoán de Laíño, integrando un pequeno patio. A súa fronte é de cantaría con porta de acceso principal de lintel recto, abertura circular por enriba e dous remates en forma de bola na fachada principal. Os muros son de cachotaría e a cuberta a dúas augas can acabado de tella camba sobre armazón de madeira. Esta vese coroada na súa fronte por unha estrutura de sección…