Busca

Elaborado en cemento e pedra de cantería, con aditamento metálico. Aséntase sobre unha plataforma de cemento de planta cadrada. Baseamento en dous corpos de granito. Pedestal cúbico cunha cartela rectangular en cada fronte. Varal monolítico, de sección cuadrangular e superficie lisa. O capitel adopta morfoloxía cúbica enmarcada por colariño e ábacos rectos. Sobrecapitel a xeito de moldura con remate recto moi saído. A cruz é latina de brazos rectos, cabos lisos e sección…

Baseamento de planta rectangular cuadrangular e tres chanzos. Pedestal cúbico, coas arestas superiores rebaixadas. Texto que indica quen foi o promotor (o crego Don Rajoi) e o ano do encargo (1767). Varal monolítico de sección cuadrangular no arranque e desenrolo oitavado ao longo do corpo. Capitel de feitío troncopiramidal invertido cun anxo tallado en cada cara, enmarcado por follas de acanto nas arestas. A cruz, que foi reposta, ten un Cristo no anverso e unha Virxe no…

Baseamento de planta cuadrangular con tres chanzos. Pedestal de feitío cúbico con amplos chafráns nas arestas superiores. O varal posúe sección cadrada na base e desenrolo oitavado. Remata cun colariño cúbico que dá paso ao capitel que se atopa integrado no mesmo e estruturado a xeito de vaso cilíndrico enmarcado por molduras curvas. A cruz é de feitío latino e sección octogonal. O anverso mostra un Cristo crucificado e o reverso á Virxe de pé sobre unha peaña.

Cruceiro do tipo de crucifixo co baseamento de planta cadrada e tres chanzos cun aliñamento irregular. Pedestal formado por dous corpos diferenciados e inscrición acerca dos promotores e ano do encargo (1889). Varal monolítico de sección cadrada nas partes inferior e oitavada na parte central. Capitel de feitío troncopiramidal invertido, case cúbico decorado con follas de acanto e cabezas de anxo.

Cruz latina de granito de brazos desiguais e rematados con estremos pontenzados. Conformada dunha soa peza, sen baseamento. O pedestal é un bloque granítico irregular. A sección é cuadrangular con catro acanaladuras que percorren as arestas. Formaba parte dun camiño sacramental montesío que atravesaba os núcleos de Martores, Vilares e Laceiras. Hoxe en día só se conserva esta e a Cruz…

Contan os veciños que anteriormente estaba localizado na contorna da Capela dos Martores. Baseamento de planta cuadrangular composto por catro chanzos. O inferior é de cemento, recentemente engadido ao primixenios, todos eles de pedra. Pedestal cúbico cunha inscrición pequena cara o sur. Varal de arranque en sección cuadrangular e desenrolo oitavado por rebaixe das arestas…

Cruz latina de cantería dunha soa peza e sen baseamento, sobre pedestal feito cun bloque de pedra irregular. A sección é cuadrangular no arranque e posterior desenrolo oitavado por rebaixe das arestas laterais. Os extremos dos brazos rematan cuarteados. Formaba parte dun camiño sacramental montesío que atravesaba os núcleos de Martores, Vilares e Laceiras. Hoxe en día só se conserva esta e a…

Baseamento de planta cuadrangular desenrolada en tres chanzos. O pedestal apoiase sobre un pequeno plinto e coróase cunha moldura curva. O seu corpo principal ten os catro lados epigrafiados. O varal é de sección cuadrangular na base e oitavada no desenrolo, como consecuencia do rebaixe das arestas. Presenta dobre capitel. Un integrado no varal e o outro independente de feitío troncopiramidal invertido. A cruz é latina, de sección cuadrangular no arranque e desenrolo…

Localizado no campo da festa, xunto ao palco da música e a Escola de Xanza. Cruceiro con pousadoiro e baseamento de planta cuadrangular desenrolada en catro chanzos. O pedestal é de feitío cúbico e aparece epigrafiado mediante gravura nos catro lados. Varal monolítico cunha estruturación…

Trátase dunha cruz de granito asentada sobre unha base de cantaría. Pedestal cúbico e labra irregular. Cruz latina de sección cuadrangular no arranque. Rebáixanse as arestas para dar lugar a unha sección xenérica oitavada. Posúe os cabos florenzados e ornamentados.

Cruceiro do tipo de crucifixo, co baseamento de planta cadrada de dous chanzos. Pedestal de feitío cúbico, coas arestas superiores biseladas e a cara frontal epigrafiada. O varal e a cruz foron engadidos recentemente, pois os primixenios foron destruídos por unha treboada e perdidos os restos. Trátase dun varal de arranque de sección cuadrangular que se converte en oitavada por rebaixe das arestas. Capitel de volutas e cruz figurada por ambos lados.

Cruceiro do tipo de crucifixo.

Trátase dunha cruz de granito asentada sobre unha base de cantaría co pedestal cúbico. Emprazada dentro dos terreos propiedade da INTAVALSA.

Calvario e vía crucis situado no adro da Igrexa de San Miguel de Valga, fronte á porta principal. A cruz central posúe sección cadrada e destaca polos seus relevos da Paixón e o relevo da man de Caifás. As cruces laterais son de sección octogonal.

Cruceiro do tipo de crucifixo, realizado polo propio dono do cruceiro e o seu pai, dedicados á profesión de canteiros. A maioría do cruceiro ten un quince anos, foi realizado aproximadamente entre os anos 2000 e 2003. A figura do Cristo engadiuse con posterioridade, sobre os anos 2011 a 20013.

Parece que é do século XVII, aínda que non se sabe con seguridade xa que non hai constancia da existencia de actas fundacionais nos libros do arquivo parroquial. Algún estudoso local, como Avelino Abuín de Tembra, aventura a idea de que ben puidera ter sido un cenobio monacal do século XVII, ao redor do cal nacería unha pequena comunidade…

A igrexa parroquial de San Xoan Bautista de Laíño, no lugar de Padronelo, é produto da escisión da parroquia de San Xián de Laíño. Comezouse a construír en 1754 por canteiros de Cimadevila (Boiro), probablemente baixo a supervisión de Simón Rodríguez e Francisco Núñez.

Nun contexto de…

Capela de planta rectangular ao carón do Pazo do Marqués de Bendaña, con muros de cantaría labrada e cuberta a dúas augas con acabado de tella camba sobre armazón de madeira. Presenta na súa fachada norte dúas portas de acceso.

A actual igrexa data do ano 1738, aínda que xa existía un templo a principios do século XVII (1606), segundo Jerónimo del Hoyo. Este primitivo edificio foi mandado derrubar e reedificar en 1718 polo arcebispo de Santiago debido á súa insuficiencia, reedificación que foi proxectada, en 1719, polo senlleiro arquitecto Simón Rodríguez, un dos mellores da centuria, encargándose da súa fábrica un ano despois…

Capela de planta rectangular que ten ao carón da súa parte posterior os anexos da casa reitoral de San Xoán de Laíño, integrando un pequeno patio. A súa fronte é de cantaría con porta de acceso principal de lintel recto, abertura circular por enriba e dous remates en forma de bola na fachada principal. Os muros son de cachotaría e a cuberta a dúas augas can acabado de tella camba sobre armazón de madeira. Esta vese coroada na súa fronte por unha estrutura de sección…

A capela adxacente ao Palacio de Lestrobe, dedicada ao Anxo da Garda, conserva no seu interior unha impresionante talla a tamaño natural da Dolorosa, obra do escultor Xosé Ferreiro. Na súa fachada, ten un campanil que supera o aleiro do tellado.

Esta capela, tamén coñecida como “A Capilla”, é un edificio de planta rectangular e reducidas dimensións (6 metros de longo e por 4,50 de ancho), en obra de perpiaños e cachotaría, con bóveda de adobe e cemento e cuberta a dúas augas. O máis destacable desde o punto de vista artístico é a súa fachada principal, que responde a traza neoclásica. Consta dun único corpo con porta no centro xalonada por dúas columnas…

A actual igrexa é de boa construción barroca (século XVIII). Ten unha nave de planta rectangular, Presenta un campanario barroco integrado por dous corpos, sendo o primeiro de sección cuadrangular, que aloxa unha campá no seu interior e a segunda de sección octogonal, rematada nunha cúpula. O interior deste templo figura entre os máis belos exemplos de sabia conxunción de arquitectura e escultura da diocese, con…

Figura en varios documentos antigos, como na concesión que Xelmírez fai a favor do Convento de San Martiño Pinario en 1115 (Sanctam Christinam de Campania cum suis adjuntionibus), ou no testamento de 1131 que Odairo Afonso lega a favor do seu presbítero Pedro (Ad Petro, presbytero de Campania). A datación alto-medieval desta igrexa podería ter correspondencia con vestixios soterrados asociados a ela.

No 1115, o bispo Diego Xelmírez confirma a…