Busca

Fonte e desalgadoiro onde os propietarios do Pazo dos Calotes poñían o bacallau a desalgar. A fonte tiña dúas caras aos lados, hoxe desaparecidas. Tamén existía unha ponte de pedra, actualmente derrubada, para atravesar o rego do Batán e chegar a un merendeiro.

Fonte no lugar da Codeseira cuxas augas eran potables até que o Concello de Catoira canalizou as augas sucias por enriba e contaminou as augas.

Á dereita da entrada da Igrexa de San Mamede de Abalo localízanse dous reloxos de sol, sendo o da esquerda máis antigo que o da dereita

No lado leste da Igrexa de San Pedro de Dimo localízase este reloxo de sol. A súa data de construción descoñécese, xa que as letras do cuadrante son ilexibles, mais podería datar do  século XVI, xa que os muros e os contrafortes que conserva a igrexa pertencen a esta data. O reloxo é de granito, plano e pertence á categoría…

Tamén coñecida como a Pontella do Rechán de Guixar, foi construída para salvar o rego do Treito no camiño que percorrían os defuntos para ser enterrados na parroquia de Santa Baia do Araño antes de que a aldea de Bustelo pertencera á parroquia de San Xoán de Laíño.

Antes de construír a…

Segundo os investigadores Xosé Comoxo e Xesús Santos, o lendario bandoleiro Xan Quinto era da parroquia rianxeira do Araño. O seu nome real era Antonio Rodríguez Otero.

Foron varios os escritores os que o citaron nas súas obras, situándoo na segunda metade do século XIX. Parecía tratarse dun tipo froito da inventiva popular aproveitado polos intelectuais da época…

Os textos que seguen a continuación foron quitados dos perfís de Facebook de Rabunho rexeita e Xosé Comoxo Rodríguez.

Capela de reducidas dimensións da que só se conservan en pé as paredes do…

Mina de auga construída en cachotaría de granito. Abastecía de auga á Casa dos de Morales. Ao carón desta mina hai un regato que baixa do monte, cuxa auga era usada “para que a herba estivera sempre perfecta e fresca”.

Unha mina de auga non deixa de ser nunha escavación na rocha na que aflora a auga…

Lavadoiro de planta cuadrangular construído ao redor de 1977, de cemento e cunhas dimensións de 3,40 metros de longo e 40 centímetros de fondo. Antes da súa construción existía un remanso de auga onde se lavaba a roupa, auga que chegaba até aquí mediante unha canle desde A Codeseira.

Pontella levantada sobre o rego San Cibrán que presenta unha estrutura construída en perpiaño granítico de óptima calidade, presente nos eixos estruturais da ponte, así como na súa cepa central e enlousado, conformado a base de grandes bloques de pedra. A ponte carece de peitoril de seguridade. Destaca a perfecta labra e trabazón da cantaría que conforman as canles que canalizan o río, así como o seu firme.

Na ribeira do rego de San Cibrán, trátase dun muíño de planta rectangular construído en cachotaría granítica asentada en seco. Presenta tellado a unha auga.

Fonte localizada na rúa da Estación, datada nos anos 1962-1963 e construída con ladrillos e material cerámico.

Palco da música no lugar de Cores, de planta hexagonal e construído en granito.

Fonte e lavadoiro no lugar do Barral, separados entres eles por uns metros de distancia, na que auga que chega ao lavadoiro por unha canle escavada no terra.

No alto do portal de acceso ao Pazo da Baiuca, localízase un reloxo de sol de tipoloxía declinante, construído en pedra e co gnomon metálico.

As escolas unitarias eran as existentes no rural galego hai varias décadas, mostra da vida propia das parroquias, que entón eran as máis importantes social e administrativamente. As parroquias foron, pouco a pouco, sendo desposadas da súa organización e estrutura, cando os mestres deixaron de vivir na mesma parroquia, os curas escasearon, e as escolas pasaron a ser grupos escolares xeralmente na capitalidade do concello para optimizar os…

Edificación hoxe desaparecida, inaugurada no ano 1952. Emprazábase onde na actualidade está o edificio da Cafetería As Torres. Construída cunha estrutura aberta, con reixa, para conseguir unha boa ventilación e evitar posibles malos cheiros.

Muíño ao carón do Porto de Sobrido, na Enseada do Pico. O rego do Pico fornece de auga a este muíño e a outro localizado a escasos metros, a través dunha levada de pedra ben conservada. …

Casa reitoral do século XIX situada na contorna da Igrexa de San Salvador de Taragoña e do cemiterio parroquial, no centro do núcleo da Igrexa. Acceso principal desde o camiño que vai á igrexa mediante un portón de grandes dimensións e lintel formado por doelas de granito.

…

Edificación que data do ano 1660 situada xunto á Capela de San Xosé da Floresta, ao oeste de Rianxiño, e que actualmente está destinada a aloxamento de turismo rural.

Conxunto de planta en L composto por unha edificación principal e varias edificacións…

Edificación do casco histórico de Rianxo, do século XIX localizado nun extremo do Campo de Arriba. Situado a un nivel superior sobre a rúa, desde a que se accede mediante unha escalinata de pedra.

Construción de planta rectangular e dous andares, de muros de cantaría e cachotaría de granito…

Edificación do casco histórico de Rianxo, que data do século XVII con fronte á rúa Costiña da Igrexa, na contorna da Igrexa de Santa Comba de Rianxo.

Vivenda orixinalmente de dous andares, de planta trapezoidal e muros de cantaría de granito na fachada…

Conxunto de fonte e lavadoiro situados sobre a estrada principal de Rianxiño, nun lateral da finca do Pazo de Rianxiño.

Fonte de dous canos acaroada ao muro, con corpo central de cantaría dividido por tres semipilastras e cornixa superior moldurada. Pía rectangular delimitada…

Lavadoiro situado sobre o río Lustres, localizado no centro do lugar do Pazo, xunto á Escola do Pazo, desde a que se accede a través dunha escaleira de tres chanzos de granito.

Planta rectangular de grandes dimensións con lousas inclinadas de granito nun lateral e muro formigón…