Busca

Localízase nun pequeno outeiro no igrexario, na finca que se estende detrás da casa reitoral.

De planta circular e muros de cachotaría, agás na porta de acceso que é de perpiaño. Presenta as paredes encintadas con morteiro de cemento e restos do encalado. Ten unha repisa perimétrica de lousas á altura dos buratos…

Construción adxectiva pertencente ao Palacio de Lestrobe.

É de planta circular con muros de cachotaría de granito, lucidos con morteiro de cemento e encalado. As xambas e o lintel da porta de acceso son de cantaría…

Na horta da Casa de Aguirre, nun alto, xunto a outro pombal.

De planta circular e muros de cachotaría, agás a porta de…

Nun dos outeiros dos arredores do lugar de Imo.

Pombal de planta circular e muros de cachotaría, agás a porta de acceso que é de perpiaño. Porta con trabatel. Fachada encintada con morteiro de cemento, e lousas que sobresaen do muro á altura dos buratos existentes para a entrada e saída das pombas. Tellado cuberto…

Situado nunha finca privada pechada, no lugar de Paizal.

De planta circular e con muros de cachotaría de granito, actualmente encintada con cemento. Presenta lousas que sobresaen do muro a modo de repisa todo ao redor da parte superior do pombal. Con cinco buratos para a entrada e saída das pombas. Cuberta de…

Na horta da Casa de Aguirre, nun alto, xunto a outro pombal.

De planta circular e muros de cachotaría, agás a porta de acceso que é de perpiaño. Fachada encintada con morteiro de cemento, así como lousas perimétricos que sobresaen do mesmo á altura dos buratos existentes para…

Nunha horta que rodea á casa do propietario, na parte superior no lugar da Aldea de Arriba.

Pombal de planta circular e muros de cachotaría enlucidos con morteiro de cemento e encalados. Porta de madeira con trabatel. Presenta lousas de pedra perimétricas que sobresaen do muro á altura dos buratos existentes para…

No medio de Imo, nun outeiro, ao pé da Eira das Cabanas. A horta da Casa das Señoritas de Rial estaba dividida por un camiño denominado Entrehortas; na parte dereita, no lugar máis alto, está o pombal.…

Localizado nunha finca privada pechada, propiedade orixinalmente da familia co alcume dos Macanudos.

É de planta circular e muros de cachotería encintados con morteiro de cemento. Lousas de pedra perimétrica que sobresaen do muro á altura dos buratos existentes para a entrada e saída das pombas, na parte superior…

Situado entre os lugares coñecidos como Botafal (do Pombal para arriba) e Salamosa (do Pombal para abaixo).

De planta circular e muros de cachotaría, agás a porta de acceso que é de perpiaño, con folla de madeira e alintelada. Fachada encintada con morteiro de cemento, e lousas que sobresaen do muro á altura…

Atópase no lugar coñecido como Agro da Chousa, no Quinteiro de Arriba.

De planta circular e muro de cachotaría enlucido con morteiro de cemento e encalado. Na zona alta, e coincidindo coas tres aberturas para a entrada e saída das pombas, lousa de pedra perimétrica. Cuberta a unha auga (ou de ferradura) con remate…

No límite dos concellos de Padrón e Rois, sobre o río Sar.

Antiga ponte que foi finalmente derrubada por unha riada a finais dos anos 60 do século XX, nunha madrugada de sábado para domingo. Esta xa se atopaba danada por outra inundación, aínda que non caera de todo. Foi dinamitado polo exército para acabar de derrubala. A súa contorna era o sitio de baño de moitos rapaces de Padrón. Era igual á antiga Ponte de Iria, polo que ambas eran coñecidas polas xemelgas.

Derrubado por unha riada, era igual á Ponte do Bordel, polo que ambas eran coñecidas polas xemelgas.

Pombal de planta circular duns 4 metros de diámetro e cuberta acabada con tella curva.

Antiga porta de entrada á vila de Padrón. No debuxo realizado por Pier Maria Baldi, que pasou por Padrón acompañando a Cosme de Médici en 1669, pódese entrever as feituras da antiga muralla da vila, a Escola de Cristos (á esquerda da anterior igrexa parroquial), xunto coa desaparecida Torre Moucha, e a anterior ponte sobre o Sar, coa caseta para cobrar impostos que tiña no medio.

Ten orixe medieval, mais sufriu diversas remodelacións ao longo da historia. A máis drástica é obra de Juan Peón, cando en marzo de 1845, unha gran inundación danaría a estrutura, en concreto dous dos catro arcos que posuía, que co paso dos días acabarían cedendo e sepultándose nas augas do Sar. Segundo documentos que constan no arquivo histórico do Concelllo de Padrón, a ponte orixinal medieval sufriu unha remodelación previa en 1790. No lado dereito, …

Palco cadrado de pedra situado na carballeira do Convento de Santo Antonio de Herbón. Accédese a el pola parte de atrás onde o chan está ao nivel do palco. Ten unha varanda metálica formada por unha soa tubaxe que vai entre as columnas de pedra. Non ten teito nin inscricións nin placas.

A Porta do Reloxo ou Porta do Sol era unha antiga porta de entrada á vila de Padrón que perdurou até o século XVIII. No debuxo realizado por Pier Maria Baldi, que pasou por Padrón acompañando a Cosme de Médici en 1669, pódese entrever as feituras da antiga muralla da vila, a Escola de Cristos (á esquerda da anterior igrexa parroquial), xunto coa desaparecida Torre Moucha, e a anterior ponte sobre o Sar, coa caseta para cobrar impostos que tiña no medio.

A súa…

Antiga porta de entrada á vila de Padrón. No debuxo realizado por Pier Maria Baldi, que pasou por Padrón acompañando a Cosme de Médici en 1669, pódese entrever as feituras da antiga muralla da vila, a Escola de Cristos (á esquerda da anterior igrexa parroquial), xunto coa desaparecida Torre Moucha, e a anterior ponte sobre o Sar, coa caseta para cobrar impostos que tiña no…

Forma parte do conxunto de edificacións do Pazo de Santa Cruz da Granxa. Pombal de planta circular duns 5 metros de diámetro e cuberta acabada con tella curva.

Pombal de planta circular duns 5 metros de diámetro, con muros en pedra recebada e pintada con cal. Cuberta acabada con tella curva.

Se algún centro hai da cartografía rosaliana, aquí en Padrón estamos nel. A estatua de Rosalía do Paseo do Espolón é obra do compostelán José María Mateos, discípulo de Asorey, e inaugurouse o 23 de abril de 1957, luns de Pascua. Todo se arremuíña arredor desta escultura sufragada polos galegos da emigración que tantas veces axudaron á escritora. Este Sar que hoxe “baixa…