Busca

A Praia de Bamio ou do Campanario é unha extensión de area na beira sur do río Ulla. Dependendo do estado da marea, alta ou baixa, o areal é mais ou menos extenso. Desde esta praia, cando está a marea baixa, aprécianse perfectamente os …

Trátase dun espazo natural preto da costa no que existe unha gran cantidade de especies arbóreas. Neste lugar predominan os loureiros e as hedras que medran indistintamente por todo este espazo. No que á presenza do home se refire, só se pode apreciar pola existencia de estreitos sendeiros que nos levan polo pequeno bosque e a existencia dalgúns muros. Estes muros serven para delimitar as propiedades, aínda que se debe destacar o feito de que non se tratan…

As “bólas” de barro, que pesaban de 25 a 30 quilogramos, subíanse en carros ou cestas que chegaban en barcos até preto do Campanario de Bamio, xunto a esta pedra granítica, A Laxe, lugar onde se amasaba o barro. Se o barro estaba seco, botábase auga no pío de pedra, amasábase con ferramentas, cos pés ou coa axuda dalgún animal. En todo este proceso era fundamental o traballo das mulleres.

Este pío foi salvagardado pola…

Trátase dunha enseada onde desemboca o rego da Amproa. Este é un espazo natural rodeado por unha ampla zona vexetal no que destacan algunhas árbores e especies vexetais de zonas húmidas. Este sitio está separado da liña de costa polas vías do tren, baixo as cales existe un conduto-canal para que as augas do Mar Pequeno desemboquen definitivamente no …

Parte saínte da costa, composta por rochas graníticas, que penetra no río Ulla. Trátase dun espazo natural rodeado de vexetación (loureiros, eucaliptos, silveiras, fentos...) no cal existe un sendeiro que nos leva até a punta e a un pequeno areal, no cal aínda se poden apreciar restos arqueolóxicos do xacemento romano…

Esquecido durante anos, a súa contorna foi limpada e é o único forno de cocción de louza de Bamio que conserva estrutura aínda en pé. Na memoria oral consérvase que neste forno cocía ás veces o louceiro José Casal.

Segundo a descrición de Luciano García Alén, os fornos de Bamio eran similares aos fornos antigos de Buño, cilíndricos, abertos na parte superior, duns 2 metros de altura e 2,5 metros de diámetro, cos muros de…

Segundo se conta na web de Buxa (Asociación Galega do Patrimonio Industrial), a primeira elaboración de gasosas en Galicia fixérase en Santiago en 1874, tal vez naquel restaurante que inaugurara na compostelá rúa das Orfas o suízo Antonio Mengotti, como outros compatriotas fuxido do Cantón dos Grisones na procura dunha vida mellor. Dous anos máis tarde, abríase na…

No límite dos concellos de Padrón e Rois, sobre o río Sar.

Antiga ponte que foi finalmente derrubada por unha riada a finais dos anos 60 do século XX, nunha madrugada de sábado para domingo. Esta xa se atopaba danada por outra inundación, aínda que non caera de todo. Foi dinamitado polo exército para acabar de derrubala. A súa contorna era o sitio de baño de moitos rapaces de Padrón. Era igual á antiga Ponte de Iria, polo que ambas eran coñecidas polas xemelgas.

Derrubado por unha riada, era igual á Ponte do Bordel, polo que ambas eran coñecidas polas xemelgas.

Pombal de planta circular duns 4 metros de diámetro e cuberta acabada con tella curva.

Antiga porta de entrada á vila de Padrón. No debuxo realizado por Pier Maria Baldi, que pasou por Padrón acompañando a Cosme de Médici en 1669, pódese entrever as feituras da antiga muralla da vila, a Escola de Cristos (á esquerda da anterior igrexa parroquial), xunto coa desaparecida Torre Moucha, e a anterior ponte sobre o Sar, coa caseta para cobrar impostos que tiña no medio.

Ten orixe medieval, mais sufriu diversas remodelacións ao longo da historia. A máis drástica é obra de Juan Peón, cando en marzo de 1845, unha gran inundación danaría a estrutura, en concreto dous dos catro arcos que posuía, que co paso dos días acabarían cedendo e sepultándose nas augas do Sar. Segundo documentos que constan no arquivo histórico do Concelllo de Padrón, a ponte orixinal medieval sufriu unha remodelación previa en 1790. No lado dereito, …

Palco cadrado de pedra situado na carballeira do Convento de Santo Antonio de Herbón. Accédese a el pola parte de atrás onde o chan está ao nivel do palco. Ten unha varanda metálica formada por unha soa tubaxe que vai entre as columnas de pedra. Non ten teito nin inscricións nin placas.

A Porta do Reloxo ou Porta do Sol era unha antiga porta de entrada á vila de Padrón que perdurou até o século XVIII. No debuxo realizado por Pier Maria Baldi, que pasou por Padrón acompañando a Cosme de Médici en 1669, pódese entrever as feituras da antiga muralla da vila, a Escola de Cristos (á esquerda da anterior igrexa parroquial), xunto coa desaparecida Torre Moucha, e a anterior ponte sobre o Sar, coa caseta para cobrar impostos que tiña no medio.

A súa…

Antiga porta de entrada á vila de Padrón. No debuxo realizado por Pier Maria Baldi, que pasou por Padrón acompañando a Cosme de Médici en 1669, pódese entrever as feituras da antiga muralla da vila, a Escola de Cristos (á esquerda da anterior igrexa parroquial), xunto coa desaparecida Torre Moucha, e a anterior ponte sobre o Sar, coa caseta para cobrar impostos que tiña no…

Forma parte do conxunto de edificacións do Pazo de Santa Cruz da Granxa. Pombal de planta circular duns 5 metros de diámetro e cuberta acabada con tella curva.

Pombal de planta circular duns 5 metros de diámetro, con muros en pedra recebada e pintada con cal. Cuberta acabada con tella curva.

Se algún centro hai da cartografía rosaliana, aquí en Padrón estamos nel. A estatua de Rosalía do Paseo do Espolón é obra do compostelán José María Mateos, discípulo de Asorey, e inaugurouse o 23 de abril de 1957, luns de Pascua. Todo se arremuíña arredor desta escultura sufragada polos galegos da emigración que tantas veces axudaron á escritora. Este Sar que hoxe “baixa…