Busca

Grupo de gravados que se espallan por unha extensa zona das parroquias de Santa María de Leiro e Santa Comba de Rianxo, entre A Pedreira e A Devesa de Rianxiño, estendéndose cara ao noroeste até o curuto do Alto do Corniño. Os gravados máis salientables son:

- Un grupo de gravados non…

Grupo de gravados que se espallan por unha extensa zona das parroquias de Santa María de Leiro e Santa Comba de Rianxo, entre A Pedreira e A Devesa de Rianxiño, estendéndose cara ao noroeste até o curuto do Alto do Corniño. Os gravados máis salientables son:

- Un grupo de gravados non…

Grupo de gravados que se espallan por unha extensa zona das parroquias de Santa María de Leiro e Santa Comba de Rianxo, entre A Pedreira e A Devesa de Rianxiño, estendéndose cara ao noroeste até o curuto do Alto do Corniño. Os gravados máis salientables son:

- Un grupo de gravados non…

Grupo de gravados que se espallan por unha extensa zona das parroquias de Santa María de Leiro e Santa Comba de Rianxo, entre A Pedreira e A Devesa de Rianxiño, estendéndose cara ao noroeste até o curuto do Alto do Corniño. Os gravados máis salientables son:

- Un grupo de gravados non prehistóricos, probablemente feitos polos canteiros que traballaban aquela zona, e nos que se pode ler, entre outras marcas, o topónimo "Rianjo", o que fai pensar que poida ser unha…

Conxunto formado por catro laxes con gravados, aínda que na actualidade, debido á vexetación só é visible unha das laxes, concretamente a máis afastada.

A laxe 1 mide 3,20 metros no eixo N-S e 1,50 no eixo L-O. Está orientada cara ao sur, e aprécianse varios motivos. Na parte norte da rocha…

O Pozo do Conxeiro foi feito polos veciños de Eiró para empozar o liño que era cultivado na aldea. Sempre foi Eiró aldea de gran produción de liño, que se sementaba en Semana Santa na Horta do Liño, no Navaliño ou na Veiga. Era tal a importancia do liño, que cando se miraba para as leiras no final do mes de Santiago víase unha gran explanada de cor azul escuro que semellaba unha marea, a poucos tranquila e a poucos con marusía, que se confundía co devalar do río Ulla ao…

Antigo serradoiro situado á beira do río Ulla, a uns 230 metros da Telleira de Quintáns, tamén na ribeira do Ulla. O conxunto está formado dúas construcións independentes dispostas en L. Edificación principal de planta irregular resultado da agrupación de varios volumes, resolta con estrutura de formigón e cerramento de bloque, coa cuberta a dúas augas de…

Localízase no lugar Agro de Telleira, entre Quintáns e A Vacariza, a uns 230 metros do Serradoiro de José Ribeiro, tamén na ribeira do Ulla.

Nada se sabe da súa construción ou orixe. A súa propiedade era da familia Rivela, da muller de Ramón Rodríguez "Roeiro".…

Pedra que usaban os nenos do lugar como tobogán para tirarse por ela. Ten un pátina lisa case coma un cristal por onde baixaban escorregando os nenos. Cuns tres metros de altura e escasamente medio metro de pátina.

Na década dos anos sesenta e setenta, e incluso nos oitenta, era habitual ver navegar o leito do río Ulla por grandes barcazas cargadas de area. Era unha actividade emerxente que naceu baixo o paraugas da construción, pois as obras, tanto públicas como privadas, comezaban a alorar por todos os municipios da comarca e Galicia. Foi unha actividade moi importante e que deu de comer a moitas…

O xacemento arqueolóxico de Burés atópase no monte situado ao nordeste do lugar de Burés, debaixo da liña eléctrica, ao carón dun dos seus apoios; presenta forma circular dun diámetro de 52 metros, ocupando unha superficie de 2120 metros cadrados, e destaca por presentar un maior alombamento no flanco oriental, posiblemente debido a un maior desenvolvemento do terraplén, namentres no flanco oposto destaca con maior…

Na Telleira de Quintáns extraíase barro do monte veciño, do outro lado da estrada, onde había “dúas ou tres covas de onde apañaban o barro”. Este barro era rico en xisto, polo que o mesturaban co procedente de Dena.

Na baixada do Monte Agudo desde A Porteliña, esta antiga telleira emprázase na Punta Palleiro, preto das Trece Cruces.

Mámoa localizada ao pé do Castro de Foxacos.

Na actualidade, O Castriño ou Castro de Taragoña atópase totalmente desaparecido debido a que moitas das casas do Castriño construíronse enriba del. Resulta case imposible coñecer a súa forma e as estruturas defensivas. Os camiños teñen unha disposición circular e concéntrica, seguindo os aterrazamentos que aínda son aproveitados polas vivendas.

Recinto de forma elíptica que presenta as súas defensas moi suavizadas debido ás labores agrícolas. Ten un parapeto que rodearía á croa e a illaría do terreo circundante, aínda que na actualidade só se conserva deste o O até o N. A croa mide 40,10 metros no eixo N-S e 33,50 no L-O. Probablemente arredor do parapeto habería un foso, na actualidade colmatado e empregado como camiño. Na parte NL e O do parapeto aprécianse amplos…

O Castro Barbudo sitúase no alto da parroquia de Taragoña, a 327 metros de altura. Ofrece unha impresionante panorámica da Ría de Arousa e do val do río Té. Conserva restos ciscados das pedras que facían parte das murallas e que deron vida a esa civilización…

Túmulo situado nun rechán do espolón, en dirección NO, do Monte da Pena.

Está case destruído debido ás labores forestais, especialmente ás plantacións de piñeiros e eucaliptos. A súa parte O está arrasada debido á construción dunha pista de terra. Mide 17,10 metros no eixo…

Laxe con gravados rupestres situada nun pequeno outeiro da ladeira O do Monte da Pena.

A laxe mide 6,05 metros (NL-SO) e 2,80 (NO-SL). Presenta moitas diaclasas e sucos de canteiro, mais os gravados son ben visibles e concéntranse na metade N da rocha. Os motivos consisten…

Laxe con gravados que se localiza na ladeira O do Monte da Pena.

Trátase dunha rocha plana, lixeiramente inclinada no sentido da pendente. Mide 0,80 metros no eixo N-S e 0,90 no L-O. Nela inscríbese unha composición consistente en sete coviñas moi erosionadas e case…

Cheminea construída en ladrillo, cunha altura duns 15 metros aproximadamente, de forma cónica. Localizada na Praia da Torre, pertencía a un antigo serradoiro, posteriormente reconvertido a fábrica de flotadores de batea.

Na elaboración do Plan Xeral de Ordenación Municipal do Concello de Rianxo, o petróglifo non se atopou por estar cuberto de vexetación. Non obstante, o gravado consistiría nunha única coviña de gran tamaño localizada na parte inferior da laxe, moi próxima á cara O da rocha.

Gran afloramento granítico que ocupa case a totalidade da horta dunha vivenda en Rianxiño. A laxe co gravado é a situada máis ao S, mide 9,40 metros no eixo N-S e 7,10 no L-O. O motivo consiste nun taboleiro de xogo de 40 centímetros de lonxitude. Por riba e por baixo aprécianse bastantes trazos que semellan corresponder a deseños prehistóricos, aínda que na actualidade están moi erosionados.

Laxe orientada ao S que se atopa moi preto do Petróglifo Nº 1 de Rianxiño, concretamente ao pé da fachada desa vivenda.

Mide 5,90 metros no eixo N-S e 3,50 no L-O. No S da rocha obsérvanse catro coviñas de 3 centímetros de diámetro. Na parte N da laxe vese un cruciforme,…