Busca

Segundo o especialista en toponimia galega, Fernando Cabeza Quiles (Os nomes da terra, topónimos galegos), Setecoros é un topónimo que se pode interpretar como unha composición do numeral "sete" e do substantivo prerromano “cor/coro" (pedra), en alusión ás sete formacións pétreas que rodean a meseta da Eira dos Mouros, situada no cumio do monte que se eleva sobre a parroquia de Setecoros.

…

O topónimo Castelo aparece en planimetría recente, situándose no límite entre Valga e A Estrada, e moi próximo ao linde destes dous concellos con Cuntis. Sen embargo, en inspección realizada para a elaboración do catálogo do PXOM do Concello de Valga, non ofreceu resultado positivo algún, ao non terse localizado indicios estruturais claros en ningunha das zonas revisadas.…

Na elaboración do catálogo do PXOM do Concello de Valga, detectouse o topónimo durante o baleirado e revisión das listaxes catastrais actuais, sendo posteriormente comprobado en campo. A revisión realizada resultou infrutuosa, ao non terse identificado na zona (situada ás aforas do núcleo de Raxoi, na parte baixa cara o sur-suroeste) indicio algún de natureza arqueolóxica. …

Localizada durante un traballo específico nesta zona, segundo descrición dos autores da intervención mencionada, a mámoa tería unha altura de 1 metro e unhas dimensións cifradas en 24 metros de diámetro, con buraco de violación central de 4 metros de diámetro e 40 centímetros de profundidade.

Na superficie da masa tumular que conforma a mámoa, poden apreciarse abundantes pedras de granito, de tamaño pequeno e mediano, e que poderían corresponder con restos dunha…

Xacemento xa catalogado nos estudos previos da concentración parcelaria na parroquia de San Miguel de Valga no 2004, mais non localizado na actualidade.

No informe do 2004 describe “soporte: afloramento granítico orientado cara ó O cunhas dimensións de eixo N-S 2,5 m. E eixo L-O 1,8 m. Motivo:…

Xacemento xa catalogado nos estudos previos da concentración parcelaria na parroquia de San Miguel de Valga no 2004. O túmulo ten forma circular e grandes dimensións. Atópase totalmente cuberta de mato e piñeiros repoboados ao redor do 2004, onde xa se mencionan as roturacións sufridas no túmulo. Aprécianse pequenos fragmentos cuarcíticos e graníticos, probablemente da coiraza.

Rocha granítica situada a carón da estrada que se dirixe dende Martores a Requián. Presenta unha orientación noroeste-sueste de 2,70 por 5,20 metros de longo. Neste soporte, e nun panel figurativo de 2,70 por 2,20 metros, están representadas 7 cruces latinas, unha delas con pé. Presentan unhas dimensión medias de 20 por 10 centímetros. Están bastante erosionadas, salvo a que presenta o devandito pé, que ten un suco…

Túmulo de grandes dimensións situada nunha plataforma localizada no límite entre Valga e  A Estrada, tendo ao sur o río Valga e ao norte a estrada que vai dende Martores a Requián. Presenta un buraco de violación central moi colmatado, no que se aprecian dúas pedras graníticas interpretables como dous ortostatos da suposta cámara funeraria do túmulo. Na súa superficie poden apreciarse pedras graníticas…

No ano 2008 levouse a cabo unha prospección terrestre e subacuática no lugar de Agramar, co obxectivo de localizar os posibles restos da Turris Augusti, monumento ao emperador Augusto, que o autor romano Pomponio Mela situou na zona no século I despois de Cristo. Tamén se pretendía recompilar datos acerca do histórico comercio e navegación fluvial no río Ulla desde a Idade do…

Polo Camiño Marítimo Arousa-Ulla, é por onde os peregrinos entran pola Ría de Arousa e acceden á desembocadura do río Ulla, desembarcando e (Iria Flavia), seguindo o camiño a pé até Compostela. En Padrón prodúcese a unión da Ruta Marítima e o Camiño Portugués.

Segundo a tradición e diversos textos medievais, os discípulos de Santiago recolleron o seu corpo e amortallárono.…

Pedra que usaban os nenos do lugar como tobogán para tirarse por ela. Ten un pátina lisa case coma un cristal por onde baixaban escorregando os nenos. Cuns tres metros de altura e escasamente medio metro de pátina.

O xacemento arqueolóxico de Burés atópase no monte situado ao nordeste do lugar de Burés, debaixo da liña eléctrica, ao carón dun dos seus apoios; presenta forma circular dun diámetro de 52 metros, ocupando unha superficie de 2120 metros cadrados, e destaca por presentar un maior alombamento no flanco oriental, posiblemente debido a un maior desenvolvemento do terraplén, namentres no flanco oposto destaca con maior…

Parte saínte da costa no lugar de Quintáns, que penetra no río Ulla.

Virxe co neno en pedra no Souto, antigo torreiro onde se celebraban as festas.

Atópase no rego de Fontao, que se une ao rego da Pía, para formar o rego de Sinde, que finalmente desemboca no río Ulla.

O rego de Manselle, que pasa por Rial, está cheo de vellos muíños: o do Can, o de Rial, o do Batán, o de Chacón… Enriba da fonte da aldea érguese a cruz dun cruceiro que leva inscrita a data de 1603, o máis antigo do concello. Quizais son restos do antigo Cruceiro de Basoco, derrubado por un ciclón a principios do século pasado.…

O nome Lufo semella voz antiga, debe ser xermánico, relacionado coa partícula ufe/ulfe, lobo. Non hai no Nomenclátor ningún outro Lufo agás o de Dodro. Tamén se coñece como río de Vigo e chámanlle, augas abaixo da aldea de Vigo, río do Cabalo porque os chaláns abeberaban nel os animais cando ían á feira a Padrón.

Nace moi preto de Pexegueiro e do…

No ano 2008 levouse a cabo unha prospección terrestre e subacuática no lugar das Cortinallas, co obxectivo de localizar os posibles restos da Turris Augusti, monumento ao emperador Augusto, que o autor romano Pomponio Mela situou na zona no século I despois de Cristo. Tamén se pretendía recompilar datos acerca do histórico comercio e navegación fluvial no río Ulla desde a Idade do…

Xacemento arqueolóxico no Monte Galiñeiro.

Insua formada polo río Ula, próxima á Insua da Pomba (Valga) e á Insua de Bexo (Dodro e Rianxo).

Este espazo forma, xunto coas Brañas de Laíño de Dodro, unha das zonas húmidas máis grandes de Galicia, cunha riqueza medioambiental de primeira magnitude, protexida pola Rede Natura 2000 (Sistema Fluvial Ulla-Deza). Teñen unha importante variedade de flora e fauna presentando exemplares en perigo de extinción e endemismos da Península Ibérica como o…

O curso orixinal do río Sar segue sendo a división administrativa entre os concellos de Padrón e Dodro. Nos anos sesenta do século XX fíxose a canalización deste tal é como a coñecemos na actualidade, totalmente recta. Maila construción da canle, os meandros orixinais aínda se poden ler no territorio, principalmente pola presenza da vexetación de ribeira que se resiste a desaparecer. O río Sar orixinal, entre Padrón e a súa…

Localizado no interior das Brañas de Laíño, aquí facían noite os pascueiros que levaban os cabalos á feira de Padrón. Onde antes había piñeiros mansos xigantescos, medrou despois un bosque de acacias negras.

Manuel Lorenzo Baleirón, no seu libro “Toponimia de Dodro e de Laíño. Os nomes na auga…

Mámoa localizada ao pé do Castro de Foxacos.