Busca

Tal como conta Cristina Conde Escaloni no seu blogue Descubrindo a historia de Catoira, o Alto de Siagoga, monte entre Cordeiro (Valga) e Catoira, foi o lugar onde os catoirenses loitaron contra as tropas francesas de Napoleón Bonaparte nos primeiros meses do ano 1809.…

Petróglifo procedente dun muro de Dimo, que durante anos estivo gardado nunha nave municipal, nunhas condicións de conservación moi deficientes. No ano 2023, tras unha denuncia pública realizada por Cristina Conde Escaloni, o Concello de Catoira trasladouno ao CACTO (Centro de Activación Cultural Torres de Oeste), onde na actualidade está exposto.…

Estas marcas, xunto ás do Marco Nº 2 do Outeiro de Agudelo, indican os límites entre os concellos de Catoira e Vilagarcía de Arousa. Foron realizadas nos anos 40 do pasado século polos técnicos do Instituto Xeográfico Nacional co obxectivo de facer de deslindes. Este marco ten unha inscrición que pon "V X C…

Estas marcas, xunto ás do Marco Nº 1 do Outeiro de Agudelo, indican os límites entre os concellos de Catoira e Vilagarcía de Arousa. Foron realizadas nos anos 40 do pasado século polos técnicos do Instituto Xeográfico Nacional co obxectivo de facer de deslindes. Este marco ten unha inscrición que pon "V X C…

No medio dunha gran laxe plana atópase unha cazoleta e un muíño navicular nun lateral. A un lado da laxe existen as marcas de delimitación das parroquias de Dimo e Abalo. Foi localizado por Cristina Conde Escaloni e Francisco Ameixiras Sánchez.

Este petróglifo emprázase a unha distancia menor de 200 metros respecto do aeroxenerador XIII-4 previsto no proxecto “parque eólico segunda ampliación Xiabre”, sen que apareza recollido…

Trátase do único santuario rupestre con inscrición que se coñece en Galicia. Dúas cazoletas (5 centímetros de ancho e 3 de fondura) situadas simetricamente a ambos lados dunha pía natural na parte superior dun pequeno outeiro rochoso que sobresae uns 2 metros pola parte máis alta, ladeira abaixo. Sitúase á beira dun cortalumes, subindo á dereita, a 40 metros dun promontorio rochoso destacado que hai no medio de dito cortalumes e que se aproveitou…

Nunha gran laxe plana orientada ao suroeste, localízase unha cazoleta alongada duns 15 centímetros de longo por 3 de fondura, desde os extremos da cal parten uns sucos duns 25 centímetros de longo, conformando unha figura atípica que parece lembrar a un ídolo ou ben podería ser o inicio dun muíño navicular inconcluso. Foi localizado por Cristina Conde Escaloni. Toda a ladeira está repleta de laxes e batolitos graníticos con grandes pías e curiosas formas…

Santuario rupestre situado nun enorme batolito granítico no alto dun outeiro accesible pola parte da pista forestal que dá ao norte (a uns 40 metros da mesma) e na parte orientada ao poñente elévase varios metros de altura (de 2 a 6 metros segundo a zona). Destaca visualmente na paisaxe e dominando amplamente a Ría de Arousa e o cume do …

Petróglifo localizado por Cristina Conde Escaloni que está dividido en dúas partes. Na parte alta existe unha cazoleta e na parte baixa diferentes gravados: un longo radial do que sae medios círculos e nun lateral varias coviñas.

Restos dun muíño de vento derrubado. Os muros perimetrais que se conservan acadan os 40 centímetros de altura. Trátase dos alicerces dun muíño de vento de tipoloxía moi pouco evolucionada, do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre do edificio orixinal era cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes eran de cachotes con rachas, dun…

Restos de tres muíños de vento derrubados. Os muros perimetrais que se conservan acadan os 40 centímetros de altura. Trátanse dos alicerces de tres muíños de vento de tipoloxía moi pouco evolucionada, do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre do edificio orixinal era cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes eran de cachotes con…

Un total de cinco muíños que, identificados de noroeste a sueste, reciben os nomes de: Muíño de Lorenzo, Muíño de Catoira, Muíño do Ribeiro, Muíño de Moure e Muíño de Casal.

O muíño tipo responde a unha torre de planta circular sen ningún tipo de plataforma feita con cachotaría de granito. O único van é a porta de madeira, que leva a un pequeno cubículo soterrado. O interior ten unha única planta e o piso é de pedras irregulares. A cuberta é a dúas augas, feita…

Restos dun muíño de vento derrubado. Os muros perimetrais que se conservan acadan os 40 centímetros de altura. Trátase dos alicerces dun muíño de vento de tipoloxía de muíño moi pouco evolucionada do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre do edificio orixinal era cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes son de cachotes con rachas, de…

Estrutura dun muíño de vento de tipoloxía moi pouco evolucionada do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

Torre cilíndrica que supera os 5 metros, sobre unha plataforma, feita de cachote con pequenas rachas e perpiaños nos vans. Os muros teñen abundancia de pequenas buratas empregadas para encaixar as vigas do piso da planta superior ou serviren quizais para as pombas. Ten dúas portas e encima…

Un total de tres muíños que, identificados de noroeste a sueste, reciben os nomes de: Muíño do Monte Mesón, Muíño de Míguez e Muíño do Loureiro. Trátase dunha tipoloxía de muíño moi pouco evolucionada, do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre é cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes son de cachotes con rachas, dun grosor máximo de…

Porto no lugar de Abuín onde paran os barcos para cargar e descargar ou para abrigarse.

Porto no lugar de Sobrido, na Enseada do Pico. Aínda que empregado como porto para pequenas embarcacións, a tipoloxía dos muros poderían indicar que no pasado tivo un uso de viveiro, salina ou alfolín.

Na contorna frondosa da Punta do Agriño, ao abrigo dos ventos na entrada da Enseada de Rial, localízase o embarcadoiro de Rañó. Este pequeno complexo atópase composto por unha rampla de gran envergadura, construída en pedra de granito e…

Porto no lugar de Rial onde paran os barcos para cargar e descargar ou para abrigarse. Chégase cruzando a Ponte de Rial, ao carón do Muíño de Lodeiros, xa na desembocadura do río do Mar ou rego de Rial no Ulla.…

Muíño de vento no Monte Beiro.

Dique tradicional situado nas proximidades da Finca de Patiño. Nela entraban os navíos para efectuar traballos de carga e descarga. Os diques son bacías artificiais de pequenas dimensións, construídas en desvíos das liñas de costa naturais. Estas bacías están en contacto permanente coas augas, neste caso co río Ulla.

Os diques son elementos fundamentais dos portos…

Palco octogonal construído en pedra.

Aínda quedan o restos da edificación (garita) vinculada ao desaparecido paso a nivel de Vilar que servía para cruzar a vía de ferrocarril que comunicaba Carril (Vilagarcía de Arousa) e Cornes (Santiago).

A primeira liña de tren do estado inaugurouse no ano 1848, cubrindo a distancia entre Barcelona e Mataró. Unha década despois, a fidalguía e a burguesía influínte galega comezaron a barallar a necesidade dunha vía férrea en Galicia, considerándose varias…

Pombal de planta circular duns 6 metros de diámetro. Muros de cachotería enfuscados e pintados.