Busca

Grupo de gravados que se espallan por unha extensa zona das parroquias de Santa María de Leiro e Santa Comba de Rianxo, entre A Pedreira e A Devesa de Rianxiño, estendéndose cara ao noroeste até o curuto do Alto do Corniño. Os gravados máis salientables son:

- Un grupo de gravados non…

Grupo de gravados que se espallan por unha extensa zona das parroquias de Santa María de Leiro e Santa Comba de Rianxo, entre A Pedreira e A Devesa de Rianxiño, estendéndose cara ao noroeste até o curuto do Alto do Corniño. Os gravados máis salientables son:

- Un grupo de gravados non…

Grupo de gravados que se espallan por unha extensa zona das parroquias de Santa María de Leiro e Santa Comba de Rianxo, entre A Pedreira e A Devesa de Rianxiño, estendéndose cara ao noroeste até o curuto do Alto do Corniño. Os gravados máis salientables son:

- Un grupo de gravados non…

Grupo de gravados que se espallan por unha extensa zona das parroquias de Santa María de Leiro e Santa Comba de Rianxo, entre A Pedreira e A Devesa de Rianxiño, estendéndose cara ao noroeste até o curuto do Alto do Corniño. Os gravados máis salientables son:

- Un grupo de gravados non prehistóricos, probablemente feitos polos canteiros que traballaban aquela zona, e nos que se pode ler, entre outras marcas, o topónimo "Rianjo", o que fai pensar que poida ser unha…

Conxunto formado por catro laxes con gravados, aínda que na actualidade, debido á vexetación só é visible unha das laxes, concretamente a máis afastada.

A laxe 1 mide 3,20 metros no eixo N-S e 1,50 no eixo L-O. Está orientada cara ao sur, e aprécianse varios motivos. Na parte norte da rocha…

Pedra que usaban os nenos do lugar como tobogán para tirarse por ela. Ten un pátina lisa case coma un cristal por onde baixaban escorregando os nenos. Cuns tres metros de altura e escasamente medio metro de pátina.

O xacemento arqueolóxico de Burés atópase no monte situado ao nordeste do lugar de Burés, debaixo da liña eléctrica, ao carón dun dos seus apoios; presenta forma circular dun diámetro de 52 metros, ocupando unha superficie de 2120 metros cadrados, e destaca por presentar un maior alombamento no flanco oriental, posiblemente debido a un maior desenvolvemento do terraplén, namentres no flanco oposto destaca con maior…

Mámoa localizada ao pé do Castro de Foxacos.

Na actualidade, O Castriño ou Castro de Taragoña atópase totalmente desaparecido debido a que moitas das casas do Castriño construíronse enriba del. Resulta case imposible coñecer a súa forma e as estruturas defensivas. Os camiños teñen unha disposición circular e concéntrica, seguindo os aterrazamentos que aínda son aproveitados polas vivendas.

Recinto de forma elíptica que presenta as súas defensas moi suavizadas debido ás labores agrícolas. Ten un parapeto que rodearía á croa e a illaría do terreo circundante, aínda que na actualidade só se conserva deste o O até o N. A croa mide 40,10 metros no eixo N-S e 33,50 no L-O. Probablemente arredor do parapeto habería un foso, na actualidade colmatado e empregado como camiño. Na parte NL e O do parapeto aprécianse amplos…

O Castro Barbudo sitúase no alto da parroquia de Taragoña, a 327 metros de altura. Ofrece unha impresionante panorámica da Ría de Arousa e do val do río Té. Conserva restos ciscados das pedras que facían parte das murallas e que deron vida a esa civilización…

Túmulo situado nun rechán do espolón, en dirección NO, do Monte da Pena.

Está case destruído debido ás labores forestais, especialmente ás plantacións de piñeiros e eucaliptos. A súa parte O está arrasada debido á construción dunha pista de terra. Mide 17,10 metros no eixo…

Laxe con gravados rupestres situada nun pequeno outeiro da ladeira O do Monte da Pena.

A laxe mide 6,05 metros (NL-SO) e 2,80 (NO-SL). Presenta moitas diaclasas e sucos de canteiro, mais os gravados son ben visibles e concéntranse na metade N da rocha. Os motivos consisten…

Laxe con gravados que se localiza na ladeira O do Monte da Pena.

Trátase dunha rocha plana, lixeiramente inclinada no sentido da pendente. Mide 0,80 metros no eixo N-S e 0,90 no L-O. Nela inscríbese unha composición consistente en sete coviñas moi erosionadas e case…

Na elaboración do Plan Xeral de Ordenación Municipal do Concello de Rianxo, o petróglifo non se atopou por estar cuberto de vexetación. Non obstante, o gravado consistiría nunha única coviña de gran tamaño localizada na parte inferior da laxe, moi próxima á cara O da rocha.

Gran afloramento granítico que ocupa case a totalidade da horta dunha vivenda en Rianxiño. A laxe co gravado é a situada máis ao S, mide 9,40 metros no eixo N-S e 7,10 no L-O. O motivo consiste nun taboleiro de xogo de 40 centímetros de lonxitude. Por riba e por baixo aprécianse bastantes trazos que semellan corresponder a deseños prehistóricos, aínda que na actualidade están moi erosionados.

Laxe orientada ao S que se atopa moi preto do Petróglifo Nº 1 de Rianxiño, concretamente ao pé da fachada desa vivenda.

Mide 5,90 metros no eixo N-S e 3,50 no L-O. No S da rocha obsérvanse catro coviñas de 3 centímetros de diámetro. Na parte N da laxe vese un cruciforme,…

Gravados rupestres próximos ao Pazo de Rianxiño. Os motivos dispóñense sobre unha laxe plana de granito duns 5 metros de longo por 2 de ancho, orientada L-O. A laxe atópase a uns 3 metros ao L do acceso que cruza a zona en sentido N-S.

Compóñense de:…

Túmulo de reducidas dimensións que está parcialmente arrasado debido á construción da Autovía do Barbanza que o cortou pola metade.

Mide no seu eixo L-O 16,50 metros e no N-S 14,70. Ten unha altura de 1,50 metros. Presenta un burato de violación central de 5,80 metros (N-S) e de 5,10 (L-O), cunha profundidade de 0,40 metros. Do cono de violación sobresaen algunhas laxes…

Emprazado no litoral da Ría de Arousa, nun promontorio rochoso orientado ao NO, pechando o esteiro formado pola desembocadura do río Té na Enseada de Rianxo.

A documentación escrita indica que foi…

Muíño de vento de planta circular e muros de cachotaría. Os abanos deste muíño non terían sido fixos como outros da zona, senón que tería unha cuberta móbil cónica, cun armazón xiratorio de madeira, movido por unha xugada de bois, que permitiría carear as aspas tendo en conta a dirección do vento. O movemento transmitiríase a un eixo e a unha ou dúas pedras de moer.

Porto no lugar de Abuín onde paran os barcos para cargar e descargar ou para abrigarse.

Porto no lugar de Sobrido, na Enseada do Pico. Aínda que empregado como porto para pequenas embarcacións, a tipoloxía dos muros poderían indicar que no pasado tivo un uso de viveiro, salina ou alfolín.

Na contorna frondosa da Punta do Agriño, ao abrigo dos ventos na entrada da Enseada de Rial, localízase o embarcadoiro de Rañó. Este pequeno complexo atópase composto por unha rampla de gran envergadura, construída en pedra de granito e…