Busca

Fonte que fai parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo de Arretén.

Lavadoiro de planta cuadrangular construído ao redor de 1977, de cemento e cunhas dimensións de 3,40 metros de longo e 40 centímetros de fondo. Antes da súa construción existía un remanso de auga onde se lavaba a roupa, auga que chegaba até aquí mediante unha canle desde A Codeseira.

Está situada na rúa Santiago, xunto á casa onde naceu o escritor Nicasio Pajares. A súa denominación provén da cantidade de aves que existían na zona e que acudían á fonte porque era onde se alimentaban dos retos que quedaban tras a limpeza dos bandullos das reses que facían os carniceiros.

Fonte da que abrolla unha auga moi…

Na ribeira do rego de San Cibrán, trátase dun muíño de planta rectangular construído en cachotaría granítica asentada en seco. Presenta tellado a unha auga.

Fonte localizada na rúa da Estación, datada nos anos 1962-1963 e construída con ladrillos e material cerámico.

Bomba de auga no lugar de Porto, na rúa da Fontaíña, onde a auga bombeada procede directamente dun pozo.

A orixe etimolóxica da denominación procede do latín fonte. Trátase dunha fonte pequena, un nacente de auga que brota permanentemente do solo. Nunha época en que non había auga corrente nas casas a existencia destes mananciais próximos era fundamental para a…

Fonte pertencente ao conxunto de edificacións que conforman o Pazo de Santa Cruz de Granxa.

Segundo explica Daniel Seijas, no día de Santa Cruz celebrábase aquí unha pequena romaría…

Lavadoiro no lugar de Corral que aínda mantén un uso regular.

Fonte localizada na rúa da Estación, no muro de peche da Capela de San Xosé Obreiro. Esta fonte “substituíu” á desaparecida fonte e lavadoiro da Estación,…

Fonte e lavadoiro na Estación, actualmente desaparecida. Até finais dos anos 80 estaba na curva da Estación, onde a chamada Casa de Abel e preto do antigo comercio de Elisa Guillán. Emprazábase ao lado dun camiño estreito coñecido como o “camiño de vacas”, polo que só pasaba un carro de gando, do cal quedaba moi estreito para os novos vehículos máis anchos, polo que fixeron uns arranxos para amplialo, quitando o teito e a mesa e deixando…

Fonte localizada na Avenida da Ponte, no cruzamento onde está o Bar Canguro. As testemuñas din que quixeron facer a estrada por enriba dela, mais finalmente isto non sucedeu. A fonte é dun só cano e ten dous buratos onde posiblemente habería unha placa ou inscrición.

A Fonte dos Telleiros ou Fonte da Pasaxe é un manancial onde nace a auga que se utilizaba na Telleira das Rañas, cando esta aínda estaba en funcionamento.

Trátase do muíño de máis tamaño dos seis que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Fonte de pedra con dous canos metálicos que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo do Barco.

As augas de Catoira nacen nun terreo granítico, afectado pola falla de dirección NE-SO que dá orixe á ría de Arousa e ao río Ulla. Tivo tres mananciais, estando soterrado o que se atopaba ao carón da Igrexa de San Miguel de Catoira. Hoxe en día consérvanse dous: este pequeno manancial preto das…

Conxunto de dous muíños e unha pontella na ribeira do río Batán, derrubados pola construción da vía do tren de alta velocidade.

Estaba situada no lugar do Trozo, ao carón da estrada N-550 de Padrón á Ponte, aínda que se descoñece a súa localización exacta na actualidade. Era unha fonte de auga sulfurosa, de cor pálida e cheiro a ovos podres, sendo usada pola veciñanza para curar as doenzas da pel, mais tamén para sulfatar os cultivos. Foi destruída cando se construíu a autoestrada AP-9 nos anos 90 do século XX, botándolle terra por enriba.

Fonte e lavadoiro con seis postos para lavar no lugar de Cruces.

Muíño que pertence á modalidade de rego ou canle e presenta medianas dimensións. Dunha única moa e en bo estado de conservación, é propiedade dun grupo de veciños do lugar do Campo.