Busca

Durante a construción dunha vivenda unifamiliar neste lugar, apareceron lascas de seixo, así como cerámica campaniforme e da Idade do Bronce Inicial.

Castro, entre as aldeas de Imo e Castro, que moi probablemente é a orixe do topónimo desta segunda. Apréciase algunha estrutura defensiva na súa parte sur. Na croa ten un círculo de pedras coñecido como "A Coroa da Raíña Moura". Ten unhas dimensións de 100 metros de norte a sur, e 80 metros de leste a oeste.

Túmulo megalítico sen cámara nin restos da coiraza. Ten unhas dimensións de 29 metros de diámetro e 2 metros de altura, cun cráter de violación de 8 metros de diámetro e 1 metro de fondo. Está situada preto da Mámoa Nº 2 da Mina de Balouta.

Asentamento fortificado que non posúe estruturas visibles, agás na parte sur e oeste, onde se pode ver a estrutura de peche. En prospeccións realizadas, localizáronse fragmentos de cerámica castrexa. O seu estado actual fai que as súas dimensións sexan indeterminadas, mais cun mínimo de 80 metros de diámetro.

Túmulo megalítico que conserva dous dos esteos da cámara, formando unha necrópole xunto con outros tres. Ten unha altura de 1,20 metros. Nas súas inmediacións atopáronse un conxunto de microlitos e un pilum romano.

Castro de forma alongada, cun lixeiro estrangulamento na coroa, na que se observan dúas elevación de norte a sur. A croa circular está rodeada por unha serie de terrazas, das que se conservan catro. Presenta afloramentos no centro e parapeto formado por grandes pedras, aínda visibles. Posible foxo cara ao norte, hoxe desaparecido, mais conservando algún muro de pedra. Os foxos foron cegados.

En prospeccións realizadas, localizouse cerámica castrexa e tégula…

Localizáronse fragmentos de tégula galaico-romana neste lugar. En prospección realizada en 2009, constatouse a existencia de máis fragmentos de tégula moi rodados. Ademais, tamén se observa un crecemento desigual no millo plantado nesta zona, o que fai indicar a presenza de estruturas soterradas.

Dada a súa proximidade ao leito do río Ulla, puido ser unha estación portuaria, ou outra construción vinculada co río.

Nun rechán dunha bouza da aba do Monte Carboeiro, a uns 200 metros do lugar de Imo, parroquia de San Xoán de Laíño, atópase a estación do Grupo Galaico da Arte Rupestre máis relevante do Baixo Ulla.

Esta grande peneda granítica que sobresae na paisaxe localízase nun monte veciñal en man común, propiedade da…

Asentamento romano-medieval. Probablemente se trate dun castro refortificado na Idade Media. En prospeccións realizadas, localizáronse fragmentos de cerámica de feitura manual. Ten unhas dimensións de 150 metros de norte a sur, e 100 metros de leste a oeste.

Dados os restos que aparecen ciscados, maiormente cachote, podemos adiviñar que habería uns muros, mais o seu estado xeral é bastante malo para poder confirmalo. Sobresaen uns penedos no cume que parecen que…

Túmulo megalítico que forma unha necrópole con outros tres, localizados a 40 metros ao sueste da Mámoa Nº 1 de Paradegua. Nas súas inmediacións atopáronse un conxunto de microlitos e un pilum romano.

Conxunto de túmulos megalíticos sitos no Monte Picoto, xusto na divisoria entre os concellos de Dodro e Rianxo. Só este túmulo dos que conforman a necrópole, atópase dentro do termo municipal de Dodro.

A Pedra Ventureira (do latín vultur, voitre), como di Manuel Lorenzo Baleirón en “Toponimia de Dodro e Laíño. Os nomes na auga”: "é unha enorme mole de granito con forma máis ou menos piramidal duns 4 metros de alto e uns 3 metros na base, situada na contorna do Miradoiro de Lestrobe. Está situada na parte de arriba do…