Busca

Fonte e lavadoiro no lugar do Campo.

Fonte e lavadoiro no lugar de Beiro, a poucos metros da Igrexa Vella.

Hórreo no lugar do Carballiño.

O Muíño Didáctico de Campaña emprázase no lugar do Souto, na marxe do río Valga.

Lavadoiro no lugar de Fontenlo, á beira do Camiño Portugués, restaurado no ano 2020.

Lavadoiro no lugar do Campo.

Presa construída en pedra no leito do río Valga, próxima ao Muíño do Naval.

Presa construída en pedra no leito do río Valga. Detén a auga acumulándoa, para posteriormente desviala cara ao Muíño de Lamas.

Na ribeira leste do río Valga, trátase dun muíño de planta rectangular construído en cachotaría granítica asentada en seco. Presenta tellado a dúas augas, totalmente derruído.

Xunto con outro muíño, localízase na ribeira do rego que baixa polo Monte de Beiro até confluír no río Louro. Trátase dun muíño de planta rectangular construído en cachotaría granítica asentada en seco. Presenta tellado a unha auga.

Xunto con outro muíño, localízase na ribeira do rego que baixa polo Monte de Beiro até confluír no río Louro. Trátase dun muíño de planta rectangular construído en cachotaría granítica asentada en seco. Presenta tellado a unha auga.

Na ribeira do río Louro. Trátase dun muíño de planta rectangular construído en cachotaría granítica asentada en seco. Presenta tellado a dúas augas.

A Xunta de Galicia iniciou os trámites para incluír este muíño no Catálogo do Patrimonio Cultural de Galicia, segundo figura na resolución publicada no Diario Oficial de Galicia do 22 de novembro de 2023, e do que se extrae o texto que segue a continuación.

O Muíño de Barro está nunha contorna rural de agra,…

Hórreo no lugar da Tarroeira.

Insua formada polo río Ulla, próxima á Insua de Vilar (Valga) e á Insua de Bexo (Dodro e Rianxo).

Con case 13 metros de longo, é o lavadoiro máis longo de Valga. Está integramente construído en formigón e a cuberta de fibrocemento. Emprazado na ribeira do río Valga, xunto ao Muíño da Torre.

Situado na ribeira do río Valga, xunto ao Lavadoiro da Torre. Trátase dun muíño de planta rectangular construído en cachotería granítica, coas xuntas unidas con cemento. Presenta tellado a dúas augas, coa cuberta en tella do país.

Tamén se lle coñece coa denominación de Fonte Serantes, a pía está formada por material cerámico revestido con morteiro de cemento, semisoterrada con respecto ao nivel do solo. Piares de suxeición e cuberta en formigón, acabada en tella do país.

Hórreo no lugar da Barcia.

Fonte acaroada a un muro de pedra no lugar de Magariños.

Conxunto de tres muíños na ribeira do río Louro. Dous eran propiedade dos de Seárez e o outro dos veciños de Barcia.

Figura en varios documentos antigos, como na concesión que Xelmírez fai a favor do Convento de San Martiño Pinario en 1115 (Sanctam Christinam de Campania cum suis adjuntionibus), ou no testamento de 1131 que Odairo Afonso lega a favor do seu presbítero Pedro (Ad Petro, presbytero de Campania). A datación alto-medieval desta igrexa podería ter correspondencia con vestixios soterrados asociados a ela.

No 1115, o bispo Diego Xelmírez confirma a…

Capela de planta rectangular dunha soa nave e cun nicho na fachada principal. Construída con muros de perpiaños de fiadas irregulares e cuberta a dúas augas de tella do país.

A Capela de San Paio de Vilar é de planta rectangular, muros de cachotaría e coa cuberta a dúas augas de tella. O campanario emprázase enriba da portada, no plano da fachada.

O 25 de xaneiro, festividade de San Paio, as imaxes de Santo Antonio e San Roque trasládanse desde a Igrexa de Santa Comba de Cordeiro até esta capela en Vilar, permanecendo aquí algo…