Busca

Fonte que fai parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo de Arretén.

Está situada na rúa Santiago, xunto á casa onde naceu o Escritor Agapito Francisco Nicasio Pajares. A súa denominación provén da cantidade de aves que existían na zona e que acudían á fonte porque era onde se alimentaban dos retos que quedaban tras a limpeza dos bandullos das reses que facían os carniceiros.

Fonte da que abrolla unha auga moi apreciada polos veciños da Trabanca, que despois da construción ilegal da estrutura do que ía ser un edificio de…

Bomba de auga no lugar de Porto, na rúa da Fontaíña, onde a auga bombeada procede directamente dun pozo.

A orixe etimolóxica da denominación procede do latín fonte. Trátase dunha fonte pequena, un nacente de auga que brota permanentemente do solo. Nunha época en que non había auga corrente nas casas a existencia destes mananciais próximos era fundamental para a…

Restos dos muros do que se podería ter sido un cemiterio, situados na extensa parcela catastral do Pazo de Santa Cruz da Granxa.

Segundo contan veciños de Herbón, trataríase dun cemiterio proxectado para ser utilizado no lugar do parroquial, situado no atrio da…

Fonte pertencente ao conxunto de edificacións que conforman o Pazo de Santa Cruz de Granxa.

Segundo explica Daniel Seijas, no día de Santa Cruz celebrábase aquí unha pequena romaría…

Lavadoiro no lugar de Corral que aínda mantén un uso regular.

Trátase do muíño de máis tamaño dos seis que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Fonte de pedra con dous canos metálicos que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo do Barco.

Estaba situada no lugar do Trozo, ao carón da estrada N-550 de Padrón á Ponte, aínda que se descoñece a súa localización exacta na actualidade. Era unha fonte de auga sulfurosa, de cor pálida e cheiro a ovos podres, sendo usada pola veciñanza para curar as doenzas da pel, mais tamén para sulfatar os cultivos. Foi destruída cando se construíu a autoestrada AP-9 nos anos 90 do século XX, botándolle terra por enriba.

Situado no alto da Costiña do Carme que enlousada e sen asfalto por ningures, ascende até o convento. Primeiro dos Carmelitas Descalzos e despois pasou aos Dominicos a comezos do século XX, abandonándoo na década dos oitenta debido ao mal estado do edificio, quedando o seu cargo un só dominico, que é o que dá misa normalmente.

…

Ermida de estilo barroco, planta rectangular dunha nave co presbiterio englobado e cantaría de granito. Ten a fachada con porta de orellas e unha fornela coa imaxe do santo cun gran tímpano curvo, coa súa cornixa enlazada cas pilastras de esquina, que pechan o frontispicio. Pequena espadana, dun só corpo no interior, sinxela imaxe pétrea do Apóstolo e no chan apréciase a sepultura gótica de San Gregorio.

Este antigo santuario paleocristián está erixido sobre un…

Igrexa de estilo barroco que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Convento de Santo Antonio de Herbón. Planta en cruz latina, con cruceiro e presbiterio con bóveda de arestas que se destaca na planta e no alzado. Perpiaños e cantaría de granito, concertada e rexuntada. Sinxela fachada, cunha grande fiestra, de arco de medio punto e torre…

Capela que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo de Arretén.

A igrexa do Convento do Carme, dedicada a San Xosé, foi construída en 1752 en estilo barroco (século XVIII). Portada moi ampla de tres arcos sobre pilastras, encima do…

O primeiro templo de Iria foi arrasado no século X por Almanzor, para posteriormente, no século XII, o Arcebispo Xelmírez ordenar a súa reconstrución, converténdoa en colexiata. Foi sé episcopal desde o século V até o 1095, colexiata até 1895, e a partires desta data pasou a ser parroquia maior, dedicada a Santa María.

A edificación é de estilo gótico, coa planta en cruz latina de tres naves con cruceiro e dúas capelas acaroadas nos extremos. Presbiterio manifestado…

Capela na honra de San Miguel, que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo da Torre do Monte. Presbiterio englobado e perpiaños de granito e cachotaría rebocada e lucida. Fachada con porta de arco de medio punto e sobre a mesma un relevo coa figura de San Miguel. O pinche remate con cruz e…

Igrexa de estilo barroco, con planta dunha soa nave, rectangular, co presbiterio destacado na planta e no alzado. Perpiaños e cantaría rexuntadas e á vista. Fachada con porta de orellas. Frontón recto coa imaxe da Virxe dentro dunha fornela semicircular. Espadana sinxela cun corpo de campás, sen pilastras e con remates en pináculos piramidais e un pararraios..

O conxunto comprende unha vasta finca á beira do río Ulla, abranguendo a igrexa e o edificio conventual, que rodean o claustro e un patio menor, máis unha carballeira. Fora dos muros da finca, a horta, vinculada cunha rampla e escalinata.

A nivel arquitectónico destaca o claustro, a dependencia do Arcebispo, a…

Igrexa románica da segunda metade do século XII que foi mandada construír polo Arcebispo Xelmírez. Consta dunha soa nave de planta rectangular e de considerable altura, con contrafortes para reforzar os muros. Leva sancristía acaroada ao muro norte e o tellado vai a dúas augas con cuberta de tella curva. Amosa na fachada unha portada con tres arquivoltas peraltadas, a superior con arcos lobulados, e as outras con molduras e adornos xeométricos, sobre seis columnas…