Busca

Localizado no lugar de Abelán da Cruz, no Monte Padronelo. No cruce dos camiños que van a Teaio, Bustelo e A Devesa, antiga encrucillada, punto que separa as aldeas do monte e as do val. Por aquí discorría o Camiño Real que ía de Santiago a Rianxo pasando pola venta da Chisca e polo río da Vexa (Bexo). Descríbeo o Pai Sarmiento na súa…

Situado no adro da igrexa parroquial, nun lateral da mesma.

Feito de granito e cemento. Mide 4,50 metros de alto por 2,05 de ancho. O baseamento é de cemento, sobre tres grades cuadrangulares, a primeira delas semisoterrada. O pedestal é de cemento, cúbico, remata con chafráns, paramentos recadrados. O varal é un fuste…

Cruceiro do tipo de fuste construído en xaneiro de 1992 segundo unha placa no pedestal. Está construído sobre un pedestal tronco piramidal sobre o que está incrustado o fuste ou varal, que comeza e remata en forma cadrada e o resto é de sección octogonal. O capitel é cadrado moldurado na súa parte inferior, con caras nas súas caras e remata cun ábaco de lados redondos. A cruz ten unha sección cadrada no seu comezo, as arestas están chafranados e as…

Localízase dentro dun recinto cunha mesa e bancos de pedra, na praza do núcleo, á beira da estrada AC-307. Na bibliografía identifícase esta praza coa antiga praza medieval de venda de peixe.

Cruceiro feito de granito. A basa mide 0,70 metros de ancho por 0,20 de alto. O fuste 0,25 (parte inferior) e 0,10 (parte superior). A altura total é de 6 metros.…

Cruceiro localizado no centro de dous camiños dentro do núcleo.

Está rodeado dun muro de pedra e de reixa de ferro fundido. Sobre o muro atópase o peto de ánimas. É todo de granito. Mide 4,50 metros de alto e 1,50 de ancho. O baseamento é unha plataforma elevada executada a partir de perpiaños…

Cruceiro do tipo de fuste ou varal construído sobre unha plataforma con tres chanzos cuadrangulares sobre as que se coloca o pedestal de forma prismática e os bordos superiores chafranados. O fuste comeza en forma cadrada e logo faise octogonal. O capitel comeza cun astrágalo sobre o que se coloca un corpo cilíndrico e enriba deste a parte superior do capitel decorada con volutas e cabezas de anxos con ás nos lados e sobre el un ábaco cos lados…

Carreiras é un dos lugares máis antigos do municipio. Nun outeiro e no centro dun cruzamento de vellos camiños levántase o cruceiro, que, segundo se desprende dunha das innumerables inscricións esculpidas nel, data de 1747, aínda que podería ser algo anterior. Na construción deste cruceiro investíronse 80 días.

A columna do cruceiro mide aproximadamente 4,50 metros. Até os anos 70 do século XX tiña tamén dúas pequenas cruces a ambos lados do cruceiro principal, de…

Cruceiro do tipo de crucifixo con plataforma cuadrangular de dous chanzos e pedestal cuadrangular con gran chafrán. O varal ten un arranque cuadrangular e recadrado con desenvolvemento octogonal. Ten distintas figuras como a de San Lázaro sobre unha peaña, unha persoa en actitude orante (posiblemente un enfermo), e os elementos da paixón: escada, coroa de espiñas, unha man, un martelo e tenaces. Ademais hai unha espada e unha vieira. O capitel é troncopiramidal invertido…

Cruceiro do tipo de crucifixo, coa súa parte superior moi traballada cun sentido do equilibrio na profusa decoración, que en ningún momento cae na estridencia, nin no fatuo. Para comezar, o seu capitel susténtase sobre unha dobre voluta octogonal, como o fuste, e presenta unha ornamentación vexetal que evita así as esquinas en arestas e deixa un espazo entre folla e folla ocupado pola cuncha de vieira. Arriba, a cruz con deseño octogonal e remates cadrados, con fendas que…

Cruceiro localizado no xardín da vivenda Nº 15 da rúa Sagasta.

Inaugurado o 21 de agosto de 1966, trátase dun cruceiro do tipo de imaxe, localizado carón do Camiño de Santiago. Segundo Estanislado Fernández de la Cigoña Núñez, esta columna co Apóstolo Santiago, forma parte do Via Crucis da Ruta Xacaboea do Mar de Arousa.

Na entrada ao parque infantil da avenida de Vigo, emprázase un cruceiro do tipo de cruz, probablemente vinculado á Igrexa Parroquial de Pontecesures, situada a poucos metros deste.

Cruz sobre conxunto edificatorio de acceso a vivenda en Infesta, á beira do Camiño de Portugués. Na parte superior da entrada lese a seguinte inscrición: “UNA DE DOS O NO ENTRAR AQUI O ALABAR A DIOS. ANO DE 1814”. A razón de colocar unha cruz sobre as portas era a de evitar "a entrada do demo na casa".

Cruz sobre conxunto edificatorio de acceso a vivenda en Infesta, á beira do Camiño de Portugués. Na parte superior da entrada e nunha pedra lense as seguintes inscricións: “NADIE PASE ESTE UMBRAL O A DIOS ALABAR. AÑO 1814" e "BREVE LA VIDA. NADIE PASE". A razón de colocar unha cruz sobre as portas era a de evitar "a entrada do demo na casa".

Cruz sobre conxunto edificatorio de acceso a unha vivenda no lugar Carreiras, coñecido como A Horta do Curto. O cerramento é de cantaría con arco de medio punto, coroado por unha sinxela cruz. Existe outra cruz máis inserida na fachada da vivenda.…

Cruz de granito, ao carón do Camiño de Santiago, asentada sobre unha base de cantería co pedestal cúbico.

Cruz pola que pasaba o camiño por onde se levaban os defuntos para soterrar a Pontecesures.

Restos dun muíño de vento derrubado. Os muros perimetrais que se conservan acadan os 40 centímetros de altura. Trátase dos alicerces dun muíño de vento de tipoloxía moi pouco evolucionada, do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre do edificio orixinal era cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes eran de cachotes con rachas, dun…

Restos de tres muíños de vento derrubados. Os muros perimetrais que se conservan acadan os 40 centímetros de altura. Trátanse dos alicerces de tres muíños de vento de tipoloxía moi pouco evolucionada, do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre do edificio orixinal era cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes eran de cachotes con…

Un total de cinco muíños que, identificados de noroeste a sueste, reciben os nomes de: Muíño de Lorenzo, Muíño de Catoira, Muíño do Ribeiro, Muíño de Moure e Muíño de Casal.

O muíño tipo responde a unha torre de planta circular sen ningún tipo de plataforma feita con cachotaría de granito. O único van é a porta de madeira, que leva a un pequeno cubículo soterrado. O interior ten unha única planta e o piso é de pedras irregulares. A cuberta é a dúas augas, feita…

Restos dun muíño de vento derrubado. Os muros perimetrais que se conservan acadan os 40 centímetros de altura. Trátase dos alicerces dun muíño de vento de tipoloxía de muíño moi pouco evolucionada do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre do edificio orixinal era cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes son de cachotes con rachas, de…

Estrutura dun muíño de vento de tipoloxía moi pouco evolucionada do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

Torre cilíndrica que supera os 5 metros, sobre unha plataforma, feita de cachote con pequenas rachas e perpiaños nos vans. Os muros teñen abundancia de pequenas buratas empregadas para encaixar as vigas do piso da planta superior ou serviren quizais para as pombas. Ten dúas portas e encima…

Un total de tres muíños que, identificados de noroeste a sueste, reciben os nomes de: Muíño do Monte Mesón, Muíño de Míguez e Muíño do Loureiro. Trátase dunha tipoloxía de muíño moi pouco evolucionada, do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre é cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes son de cachotes con rachas, dun grosor máximo de…

Muíño de vento de planta circular e muros de cachotaría. Os abanos deste muíño non terían sido fixos como outros da zona, senón que tería unha cuberta móbil cónica, cun armazón xiratorio de madeira, movido por unha xugada de bois, que permitiría carear as aspas tendo en conta a dirección do vento. O movemento transmitiríase a un eixo e a unha ou dúas pedras de moer.