Busca

Fonte de pedra localizada ao fondo do lugar de Fonteíña, situada a un nivel inferior con respecto á rúa, delimitada por muros de granito e á que se accede por unha escaleira lateral. Está composta por un volume prismático dunha peza de cantaría e un corpo de remate en arco de medio punto. Cano central metálico que verte sobre unha pía rectangular a rentes do chan.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Fonte situada sobre a marxe leste da estrada principal de Quintáns, á beira do regato que a atravesa, con acceso directo desde a estrada mediante tres chanzos de granito. Corpo central de cantaría de granito, composto por un volume prismático inferior onde se sitúa o cano e un volume de remate en arco de medio punto. Pía rectangular a rentes do chan, delimitada por lousas de granito, e un pequeno mesado semicircular nun lateral.

Muíño ao carón do Porto de Sobrido, na Enseada do Pico. O rego do Pico fornece de auga a este muíño e a outro localizado a escasos metros, a…

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Lavadoiro situado á beira do regato dos Campelos, nun espazo verde lo lugar da Vacariza, xunto ao Muíño de Salgueiriños. Lavadoiro de planta rectangular delimitado por unha estrutura de muros de cantaría de granito que conforman as canles e o paso sobre o regato. Cuberta a dúas augas de tella sobre estrutura de madeira, apoiada en catro pilastras de granito, baixo a que se sitúa o lavadoiro con escaleira lateral de acceso. Lousas inclinadas para lavar a ambos lados.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Conxunto de grande entidade situado á entrada do lugar de Somoza, fronte ao Cruceiro do Rial. Está formado por unha fonte e lavadoiro con acceso desde a rúa mediante uns escaleiras de granito e un segundo lavadoiro de maiores dimensións e planta circular, situado a un nivel inferior. Lavadoiro de planta rectangular acaroado ao muro de contención da estrada con catro pedras de…

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Conxunto de fonte e lavadoiro situado ao lado do Cruceiro da Fonte, sobre un dos accesos principais do lugar de Suigrexa. Lavadoiro de planta rectangular de granito, acaroado a un muro baixo o cal discorre a canle desde a fonte. Cuberta a dúas augas de tella sobre estrutura de madeira, apoiada sobre piares de granito. Fonte composta por un volume prismático de granito e unha…

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Fonte situada fronte ao Muíño de Burés, ao lado dun espazo verde xunto ao río. Fonte composta por un volume prismático de cantaría de granito cun cano metálico, que verte nunha pía rectangular situada a rentes do chan delimitada por lousas de granito. Existe un lavadoiro próximo de recente construción, realizado en formigón.

Fonte de pedra xunto ao Cruceiro da Fonte, situados nun cruce, no camiño que atravesa o núcleo e leva ao Pazo dos Torrado de Brión e á Capela dos Desamparados. Fonte dun cano composta por un volume trapezoidal de cantaría e unha e pía rectangular acaroada á plataforma do cruceiro.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Fonte situada no extremo sueste do lugar de Burés, no camiño ao río, acaroada a un muro de peche de cachotaría sobre o que se alza o Hórreo do Agro Novo. Corpo central de cantaría de granito, composto por un volume prismático inferior onde se sitúa o cano e un volume de remate en arco de medio punto coa data de construción da fonte (1962). Pía rectangular a rentes do chan, delimitada por dúas lousas de granito, e un pequeno mesado semicircular acaroado a un lateral.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Fonte situada no acceso sur ao lugar da Marquesa, fronte ao Muíño da Marquesa. Está realizada en cantaría de granito, con base cuadrangular sobre a que se alza un volume prismático onde se localiza o cano. Pía semicircular acaroada a un lateral da base.

Fonte no adro da igrexa parroquial de Santa Baia do Araño.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Lavadoiro situado na beira do camiño que comunica os luagres de Buía e O Rabado. O recinto, delimitado por muros de cachotaría de granito, está situado a un nivel inferior con respecto á rúa, con acceso mediante unha escaleira situada nun lateral. Lavadoiro rectangular de formigón construído recentemente, acaroado lonxitudinalmente ao muro, coas pedras de lavar no resto dos lados.

Estas caleiras foran estabelecidas en 1923 por Ramón Diéguez Carlés, baixo a razón social Caleras del Ulla. Diéguez, dunha familia de pequenos comerciantes, estudiara química e farmacia en Santiago de Compostela, e comezara a traballar en Madrid, no laboratorio dun dos máis importantes farmacéuticos do país, o licenciado santiagués José Casares Gil, precursor do desenvolvemento da química en España.

O 6 de febreiro de 1923, na solicitude da licenza de…

As instalacións que configuraran o conxunto da Cerámica Celta, acaroadas á que fora industria de fabricación de cal (Caleras del Ulla), localízanse na aba setentrional do Monte do Porto, na ribeira esquerda do río Ulla tras o seu paso pola vila.

En 1923 Ramón Diéguez Carlés, establecía unha fábrica de cal baixo a razón social Caleras del Ulla…

O pequeno obradoiro localízase na ribeira esquerda do esteiro do río Ulla en San Xulián de Pontecesures, no lugar coñecido como O Cantiño, a carón da vía do ferrocarril, no camiño que vai da Ponte de Cesures a Cortiñas.

En 1925, apenas dous anos despois de ter aberto a…

Segundo se conta na web de Buxa (Asociación Galega do Patrimonio Industrial), a primeira elaboración de gasosas en Galicia fixérase en Santiago en 1874, tal vez naquel restaurante que inaugurara na compostelá rúa das Orfas o suízo Antonio Mengotti, como outros compatriotas fuxido do Cantón dos Grisones na procura dunha vida mellor. Dous anos máis tarde, abríase na rúa Nova o Café Suízo, no que os Mengotti tamén ofrecerían a…