Cerámica Artística Gallega
Imaxe: Alejandro Fernández Palicio
O pequeno obradoiro localízase na ribeira esquerda do esteiro do río Ulla en San Xulián de Pontecesures, no lugar coñecido como O Cantiño, a carón da vía do ferrocarril, no camiño que vai da Ponte de Cesures a Cortiñas.
En 1925, apenas dous anos despois de ter aberto a Cerámica de Campaña, o empresario Eugenio Escuredo Lastra, home emprendedor e inquieto, porá en funcionamento no lugar do Cantiño, unha área tradicionalmente anegada polas cheas do Ulla, no camiño de San Xulián, en Pontecesures, un obradoiro de cerámica artística inspirado no modelo que coñecera en Sargadelos e ao que chamará Cerámica Artística Gallega.
Para levar o obradoiro, Escuredo contrataría a un artesán portugués de Brancelos e entraría en contacto co artista Francisco Asorey en Compostela, quen realizará os deseños dos primeiros moldes que saíron da cerámica: “O tesouro”, o “Pórtico da Gloria”, a ”Naiciña”, o ”Sepulcro do Apóstol” e outras pezas fabricadas coa imaxe de Galicia. Todas as pezas serían deseñadas xunto a Víctor García García-Lozano e Oría Moreno, esta última encargada do coloreado e retocado das pezas no taller.
Aínda que chegara a vender a produción en Inglaterra e, sobre todo, en Cuba e Arxentina, a calidade do barro empregado era baixa para tal tipo de cerámica e pronto terá dificultades, polo que Escuredo abandonará a experiencia e, xa no 1927, venderá os moldes das figuras ao industrial Ramón Diéguez Carlés, quen trasladará a produción do obradoiro de cerámica ás instalacións que tiña na fábrica Caleras del Ulla e fundará alí a Cerámica Celta nese mesmo ano.
Malia que o obradoiro artístico creado por Escuredo funcionará apenas dous anos, entre 1925 e 1927, será a semente e xerme da Cerámica Celta, importantísima iniciativa empresarial e artística que, ao dicir de Xosé Filgueira Valverde, foi “un chanzo intermedio entre a antiga e a nova industria de Sargadelos”, entre Raimundo Ibáñez e Luis Seoane, unha experiencia única, onde converxeron unha clase empresarial ilustrada, cunha vehemente aposta pola industria de calidade ligada a artesanía, e un grupo de artistas renovadores da arte galega, atraídos por este clima favorable.
- INFORMACIÓN
- Código: PO-AI003
- Outras denominacións:
- Tipoloxía: Arquitectura industrial
- Cronoloxía: 1925
- Concello: Pontecesures
- Parroquia: San Xulián de Requeixo
- Lugar: O Cantiño
- Acceso a pé: Bo
- Galería de imaxes: Acceder
- Conservación:
Cesou a súa actividade no 1927. Na actualidade, a edificación ten un uso destinado a vivenda.
- Protección:
Non
- Referencias:
Ruta das telleiras e da cerámica do Baixo Ulla
Buxa (Asociación Galega do Patrimonio Industrial)
Laboratorio de Tecnoloxías Apropiadas
Fernández Palicio, A. As Telleiras de Valga e comarca e as fábricas de cerámica (1850-1965)
- XEOLOCALIZACIÓN
- Coordenadas: 42.7259386129 , -8.6512367203
-
Como chegar desde ...
- ...a Casa do Concello de A Estrada
- ...a Casa do Concello de Catoira
- ...a Casa do Concello de Dodro
- ...a Casa do Concello de Padrón
- ...a Casa do Concello de Pontecesures
- ...a Casa do Concello de Rianxo
- ...a Casa do Concello de Teo
- ...a Casa do Concello de Valga
- ...a Casa do Concello de Vilagarcía de Arousa
-
- COLABORA
-
Queres colaborar no proxecto? Tes algunha imaxe, comentario ou texto que aportar?
ATOPACHES ALGÚN ERRO?
Se atopaches algún na ficha do elemento ou en calquera funcionalidade do sitio non dubides en notificar a incidencia empregando o formulario de contacto do sitio.