Busca

Fonte pertencente ao conxunto de edificacións que conforman o Pazo de Santa Cruz de Granxa.

Segundo explica Daniel Seijas, no día de Santa Cruz celebrábase aquí unha pequena romaría…

Foi fundada no ano 1970 por Manuel Cortizo Valladares e dedícase á fabricación de todo tipo de candeas e candeóns de alta calidade para uso relixioso. Ao inicio eran traballos basicamente manuais, mais pouco a pouco foise automatizando o proceso de fabricación.

Lavadoiro no lugar de Corral que aínda mantén un uso regular.

Trátase do muíño de máis tamaño dos seis que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Fonte de pedra con dous canos metálicos que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo do Barco.

Cruceiro do tipo de crucifixo que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo do Barco.

Estaba situada no lugar do Trozo, ao carón da estrada N-550 de Padrón á Ponte, aínda que se descoñece a súa localización exacta na actualidade. Era unha fonte de auga sulfurosa, de cor pálida e cheiro a ovos podres, sendo usada pola veciñanza para curar as doenzas da pel, mais tamén para sulfatar os cultivos. Foi destruída cando se construíu a autoestrada AP-9 nos anos 90 do século XX, botándolle terra por enriba.

Fonte e lavadoiro con seis postos para lavar no lugar de Cruces.

Cruceiro do tipo de cruz nunha propiedade privada no lugar de Tarrío. Comeza cunha plataforma de dous chanzos sobre a que se coloca o pedestal de forma cadrada e con dúas arestas superiores chafranadas de forma convexa. O fuste comeza de forma cadrada e logo pasa a ser octogonal. Na parte cadrada ten unhas molduras. O capitel comeza cunha  moldura de forma octogonal e continúa con varias molduras máis que van crecendo en tamaña cara arriba. A cruz é de sección…

Cruceiro do tipo de cruz á beira do Camiño Portugués. Plataforma de dous chanzos de forma cuadrangular sobre a que se coloca o pedestal de forma cadrada e con dous pequenos pilotes no perímetro dos chanzos na parte frontal do mesmo. Enriba o pedestal colócase o fuste ou varal que ten sección hexagonal en todo o percorrido. O capitel ten unha primeira moldura da mesma sección que o fuste…

Cruceiro do tipo de crucifixo, situado no claustro do Convento de Santo Antonio de Herbón. Na longa cruz, de extremos cadrados, imaxe de Cristo, e ao outro lado a Virxe. Capitel sinxelo, varal liso e redondo, peaña cúbica e base de tres chanzos. Substitúe a outro máis antigo que foi destruído polos soldados de Napoleón III, e que se conservan algúns restos…

Cruceiro do tipo de crucifixo, que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo de Santa Cruz da Granxa. Ao carón da capela, trátase dun pequeno cruceiro situado no xardín de entrada do pazo. Longa cruz, varal curto e peaña cúbica.

Cruceiro do tipo de crucifixo, situado ao comezo da rampla de acceso ao Convento de Santo Antonio de Herbón. Trátase dun cruceiro moi ornamentado, onde na cruz florenzada Cristo é abrazado por San Francisco, e no outro lado a Virxe Inmaculada é coroada por anxos. Capitel labrado, varal octogonal, imoscapo de placas, peaña moldurada e base de tres chanzos

Partindo da rúa Peregrinos ou da rúa de Santiago, este vía crucis ascende cara o Santiaguiño do Monte á beira do muro do Convento do Carme, estando formado por 125 chanzos. Trátase dunha obra do século XIX, patrocinada polo padronés Vidal Cepeda.

Na actualidade o cruceiro está sen cabeza. É unha cruz do tipo de crucifixo. Está construído sobre unha plataforma con dous chanzos cadrados sobre os que se coloca o pedestal do mesmo xeito moldurado e unha escocia na súa parte superior moldurada do mesmo xeito. O comezo do fuste é un imoscapo de placas sobre as que hai unha moldura de sección octogonal, igual que o fuste ou varal. A cruz tiña forma de tronco, na parte dianteira a imaxe de Cristo coroado…

Cruceiro do tipo de fuste rematado en cruz, no lugar de Extramundi de Arriba. Comeza cun pedestal de forma cadrada e as arestas superiores recortadas. A parte inferior está esculpida nalgunha das súas caras. O fuste comeza e remata en forma cadrada e despois ten unha sección octogonal. O capitel é cadrado e moldurado. A cruz ten forma cadrada.

Cruz emprazada no adro da Igrexa de San Pedro de Carcacía.

Cruceiro que actualmente está roto. Está composto por un pedestal de forma cadrada con molduras redondeadas na parte superior e inferior. Hai a seguinte inscrición: "Devoción de D. Ángel y ... Cordero 1718". O fuste comeza en forma cadrada con varias molduras na súa primeira sección e logo convértese nunha sección cilíndrica. O capitel, sinxelo, de forma cadrada e sen decoración. A cruz ten unha forma totalmente cadrada.

Cruz sinxela no lugar de Morono, de sección cilíndrica en toda a súa lonxitude e que vai de máis a menos diámetro desde abaixo até arriba.