Busca

A Casa das Meigas ou Pena Angueira defínese coma un asentamento fortificado de época medieval, situado nun esporón rochoso da ladeira noroeste do Monte das Cruces. Está a 287 metros de altitude e conta cun amplo control visual do territorio da contorna, e sobre todo do fondo do val da Depresión Meridiana e o paso natural que vai de Iria Flavia a Compostela.…

O Castro do Castelo é un recinto fortificado que ten unha extensión aproximada duns 110 metros no seu eixo norte-sur, e uns 35 metros no eixo leste-oeste. Está delimitado por un terraplén e un foxo, sendo o espazo habitacional de forma oval. Está nun monte de fortes pendentes a unha altitude de 178 metros. Sitúase a 800 metros ao leste do Castelo da Rocha Branca e a 1 quilómetro…

O xacemento romano de Iria Flavia foi arrasado en 1994 coa construción dun paso soterrado no lugar de Hortas, obviando a importancia da necrópole romana. Todo isto a pesar de que os primeiros informes arqueolóxicos (1993) consideraban este xacemento de “vital importancia para coñecer o proceso de romanización do Noroeste e a vinculación destas novas poboacións romanas cos pobos indíxenas”.…

O Camiño Portugués a Santiago discorre polas parroquias de Santa María de Iria Flavia, Santiago de Padrón e Santa María de Cruces.

Ao seu paso polo lugar de Angueira de Suso, o camiño discorre baixo un emparrado. Trátase dun elemento bioclimático que dá sombra ao camiñante, baixa a temperatura e…

Mámoa no Monte Meda.

Túmulo funerario moi alterado, cunhas dimensións aproximadas duns 11 metros no eixo norte-sur e 14 metros no eixo leste-oeste. A altura máxima conservada é de 0,5 metros. Obsérvanse restos da coiraza de mediano tamaño, aumentando cara á periferia do túmulo, onde coinciden con diversos afloramentos.

O xacemento está situado no fondo da portela existente na dorsal dunha cordal, inmediata á Mámoa da Chansa. Nas remocións efectuadas polas pistas forestais recolléronse restos de material cerámico atribuíble a un posible hábitat da Idade do Bronce, aínda que non se debe descartar que poidan pertencer a algún túmulo funerario xa desaparecido.

O rei Afonso VII doou un enorme terreo no ano 1156 a un descoñecido plebeo, non nobre, de nome Sancho Eanes. O terreo tiña 22 hectáreas nunha das zonas máis ricas e poboadas do Reino de Galicia, limitado por unha serie de marcos (Marco do Porto Lampai, Marco do Couto de Lampai, Marco…

Petróglifo no lugar de Queiruga.

Xacemento arqueolóxico no lugar do Pedroso.

O rei Afonso VII doou un enorme terreo no ano 1156 a un descoñecido plebeo, non nobre, de nome Sancho Eanes. O terreo tiña 22 hectáreas nunha das zonas máis ricas e poboadas do Reino de Galicia, limitado por unha serie de marcos (Marco do Porto Lampai, Marco do Couto de Lampai, Marco dos Coutos e…

O rei Afonso VII doou un enorme terreo no ano 1156 a un descoñecido plebeo, non nobre, de nome Sancho Eanes. O terreo tiña 22 hectáreas nunha das zonas máis ricas e poboadas do Reino de Galicia, limitado por unha serie de marcos (Marco do Porto Lampai, Marco do Couto de Lampai, Marco dos Coutos…

Mámoa localizada no Monte Castrelo, emprazada a uns 150 metros do recinto fortificado denominado O Castelo.

Asentamento castrexo de gran complexidade defensiva. Ten unhas medidas na súa croa ovalada que acadan uns 47 por 39 metros, nos seus eixos maior e menor respectivamente. Está rodeado por unha sucesións de terrapléns e amosa un foxo escavado na rocha, colmatado nalgunha das súas partes, que chega acadar os 7 metros de profundidade na zona leste.

Fonte no Monte da Cabana.

Lavadoiro próximo ao rego Castrelo.

Na ribeira do rego de Tarrío, trátase dun muíño de planta rectangular construído en cachotaría granítica. Presenta tellado a unha auga.

Localizado ao carón da Capela de San Bieito de Bascuas.

No lugar de Pedreda, á beira do Camiño Portugués.

Lavadoiro á beira da estrada que vai desde A Escravitude até Queiruga.

Fonte e lavadoiro no lugar do Vilar.

Fonte próxima ao Castelo da Rocha Branca, onde a auga abrollaba dun cano de pedra, que caía sobre unha pía na que se poden apreciar as marcas do afiado de ferramentas de corte.

Fonte no lugar de Sinde, na que a auga abrolla dun cano de pedra e cae sobre unha pía.

Muíño de dous andares ao carón da Ponte da Barca, que aproveitaba a represa das Pesqueiras da Canle. Entre finais dos anos 70 e principios dos 80, foi reconvertido en estación de bombeo da rede de auga potable do Concello de Pontecesures, aproveitando a…