Busca

Pasos que atravesan o río Sar, entre Cambelas (Padrón) e Seira (Rois), ao carón dunhas inutilizadas infraestruturas de regadío.

A denominación de Campo da Insua ven porque aquí existía unha insua fluvial ao carón da desembocadura do río Sar Vello no río Ulla, ao carón da desaparecida Ponte de Ferro…

Foi fundada no ano 1970 por Manuel Cortizo Valladares e dedícase á fabricación de todo tipo de candeas e candeóns de alta calidade para uso relixioso. Ao inicio eran traballos basicamente manuais, mais pouco a pouco foise automatizando o proceso de fabricación.

Espazo natural húmido que se estende pola Tarroeira e Redondo, xusto no límite municipal con Valga, onde a presenza da auga é moi destacada. A existencia da auga ponse de manifesto nos numerosos topónimos do lugar (As Charcas, Regato da Revolta, Regato da Xesteira, Regato do Caramés, Brañas de Abaixo, Regato das Brañas ou Poza de Borjas) e tamén polo paso de regatos (regato das Cubelas) e ríos (río Soutiño).…

Lavadoiro no lugar de Corral que aínda mantén un uso regular.

Salto de auga que forma o rego das Lamas, ao pé da estrada que vai de Casal a Sorribas.

Pombal de planta circular que forma parte do conxunto de edificacións do Pazo da Inquisición.

Salto de auga situado a uns poucos metros antes da desembocadura do rego de Xoane no río Ulla.

Trátase do muíño de máis tamaño dos seis que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Fonte de pedra con dous canos metálicos que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo do Barco.

Antes da construción da Ponte de Sinde, que uniría as parroquias de San Pedro de Carcacía (Padrón) e San Miguel de Barcala (A Estrada), o medio máis rápido para cruzar o río Ulla desde a aldea de Bandín até o resto da parroquia de Carcacía era o uso de barcas guiadas cunha corda (maroma). Na beira do río en Bandín e na área recreativa do Areeiro aínda se…

Antes da construción da Ponte da Barca, que uniría a totalidade da parroquia de Santa María de Herbón, o medio máis rápido para cruzar o río Ulla desde a aldea da Barca até o resto da parroquia de Herbón era o uso de barcas guiadas cunha corda (maroma). …

Esta ponte formaba parte do trazado orixinal polo que discorría o ferrocarril Santiago-Carril e foi construída para salvar o río do Manzanillo, tamén coñecido cos nomes de río Angueira ou río de Bascuas. Por esta ponte xa non circulan os trens despois da construción das novas vías de alta velocidade ferroviaria a poucos metros das antigas.

A primeira liña de tren do estado inaugurouse no ano 1848,…

Pombal de planta circular que forma parte do conxunto de edificacións do Pazo da Torre do Monte.

Estaba situada no lugar do Trozo, ao carón da estrada N-550 de Padrón á Ponte, aínda que se descoñece a súa localización exacta na actualidade. Era unha fonte de auga sulfurosa, de cor pálida e cheiro a ovos podres, sendo usada pola veciñanza para curar as doenzas da pel, mais tamén para sulfatar os cultivos. Foi destruída cando se construíu a autoestrada AP-9 nos anos 90 do século XX, botándolle terra por enriba.

Fonte e lavadoiro con seis postos para lavar no lugar de Cruces.

No límite dos concellos de Padrón e Rois, sobre o río Sar.

Antiga ponte que foi finalmente derrubada por unha riada a finais dos anos 60 do século XX, nunha madrugada de sábado para domingo. Esta xa se atopaba danada por outra inundación, aínda que non caera de todo. Foi dinamitado polo exército para acabar de derrubala. A súa contorna era o sitio de baño de moitos rapaces de Padrón. Era igual á antiga Ponte de Iria, polo que ambas eran coñecidas polas xemelgas.

Derrubado por unha riada, era igual á Ponte do Bordel, polo que ambas eran coñecidas polas xemelgas.