Busca

Muíño situado ao sur do lugar de Rial, na marxe do río do Mar ou rego de Rial, no camiño que leva ao Porto de Leiro pola Ponte de Rial. Construción de planta rectangular resolta con muros mixtos de cachotaría e cantaría, coa cuberta a dúas augas formada por grandes lousas de granito sobre estrutura de…

Fonte de pedra situada sobre o acceso ao lugar da Lagarteira, fronte ao cruceiro do mesmo nome. Está situada a un nivel inferior con respecto á rúa, delimitada por muros de granito. Corpo principal rectangular empotrado no muro, sobre o que se alza unha peza superior triangular. Fonte dun só cano metálico, que verte a unha pía rectangular a rentes do chan.

O Muiño de Gómez da Vacariza está situado á beira do rego dos Campelos, ou rego de Bacelos, entre os dous centros do núcleo, nunha carballeira. Construción de planta rectangular con muros de cachotes de granito e cuberta de tella a dúas augas. Canle perpendicular á fachada sur, con oco alintelado de grandes dimensións. Ten un sifón invertido para superar o paso dun camiño.

O Muíño do Souto da Vacariza está situado nun espazo verde da Vacariza, á beira do rego dos Campelos, tamén chamado rego de Bacelo. Construción de planta rectangular resolta con muros de cachotaría de pedra, cantaría nas esquinas e nos ocos, e cuberta a unha auga de fibrocemento Canle delimitada por muros de cachotaría paralelos ao camiño e fachada principal coa boca do inferno e cun pequeno oco nun lateral.

Lavadoiro de granito situado á beira do rego de Quintáns, baixo a estrada principal do lugar de Sestelo, xunto ao cruce da Lagarteira. Está situado a un nivel inferior, delimitado por muros de formigón e acceso nun lateral mediante unha pequena escaleira. Lavadoiro de planta rectangular con lousas inclinadas para lavar en dous dos seus lados.

Muíño situado á beira da estrada principal, sobre o rego de Quintáns, nun extremo do núcleo, xunto á Fonte de Cons. Construción de planta rectangular resolta con muros de cachotaría de pedra e cuberta a unha auga de tella. Fachada principal con acceso mediante porta alintelada e unha pequena fiestra lateral, sobre a boca do inferno.

Muíño situado á beira do regato de Quintáns, sobre a marxe norte da estrada principal. Construción de planta rectangular resolta con muros de cachotaría de pedra, e cuberta a dúas augas de tella con lousas de granito sobre o muro piñón. Acceso nun lateral mediante porta con lintel de granito en arco rebaixado.

Muíño situado sobre a marxe oeste do rego de Quintáns, ao sur de Sestelo. Tipoloxía propia destas edificacións, de planta rectangular con muros de pedra e cuberta inclinada de tella.

Muíño situado na beira do rego de Burés, xunto á Fonte do Muíño e a un espazo verde. Tipoloxía propia destas edificacións, de planta rectangular con muros de pedra e cuberta inclinada de tella.

Muíño situado sobre a marxe leste da estrada principal, ao sur do lugar do Batán, xunto á ponte sobre o río Té. Planta rectangular e muros de cachotaría de pedra, con cuberta a dúas augas de tella sobre estrutura de madeira. Acceso desde un lateral mediante porta alintelada.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a…

Muíño situado á beira da estrada que une os lugares da Marquesa e Asadelos, xunto á Fonte da Marquesa. Construción semisoterrada, de planta rectangular cos muros de cachotaría de pedra e cuberta inclinada de fibrocemento. Boca do inferno alintelada na fachada á estrada, e pequenos ocos de ventilación no resto das fachadas.

Conxunto de dous muíños á beira do regato do Campo Treito, ao leste do lugar da Ermida. Construcións de plantas rectangulares resoltas con muros de cachotaría de granito e cubertas a unha auga. Accesos nun lateral mediante porta alintelada, e pequenas fiestras no resto das fachadas. Canle de cachotes de granito que baixa do monte e atravesa as dúas construcións, apoiada puntualmente sobre pilastras.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século…

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Conxunto de dous muíños á beira do regato do Campo Treito, ao leste do lugar da Ermida. Construcións de plantas rectangulares resoltas con muros de cachotaría de granito e cubertas a unha auga. Accesos nun lateral mediante porta alintelada, e pequenas fiestras no resto das fachadas. Canle de cachotes de granito que baixa do monte e atravesa as dúas construcións, apoiada puntualmente sobre pilastras.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século…

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Muíño sobre a beira do regato do Muíño do Conde, ao leste da Capela. Planta rectangular con muros de cachotaría de granito e cuberta a unha auga de tella. Bocas de inferno cara o río e canle traseira paralela a este.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Muíño situado na beira do río Té, ao nordeste do núcleo das Miráns. Tipoloxía propia destas edificacións, de planta rectangular con muros de pedra e cuberta inclinada de tella.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente…

Disque é un lugar encantado e conta a lenda que alí hai un mouro enterrado e que este ten unha amiga que é unha serpe. Se ao chegar alí dise tres veces “culí, culí, culí“ a serpe sae do seu agocho e lévate até onde xace o mouro, e non podes vir de volta. Ao carón da fonte atópase un antigo lavadoiro que aínda conserva as pedras cadradas onde se ía lavar a roupa.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Conxunto de fonte e lavadoiro situados no centro do lugar de Rial, á beira dun camiño paralelo á estrada principal. Ten acceso, desde un rueiro perpendicular, mediante unhas escaleiras de recente construción. Fonte de grandes dimensións, realizada en cantaría de granito, con fronte de cantaría e arco de medio punto superior sobre semipilastras, franqueado por dúas estatuas sobre a cornixa e inscrición central. Pía rectangular á que verten os dous canos. Lavadoiro de…

Fonte de pedra situada á saída do lugar do Laxido, na beira do río Lustres. Fonte de dous canos composta por un corpo principal rectangular e un corpo superior en arco, cunha inscrición central. Pía rectangular entre muretes, con dúas lousas de granito na parte frontal.

Presa no río Té.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…