Busca

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Conxunto de fonte e lavadoiro situado ao lado do Cruceiro da Fonte, sobre un dos accesos principais do lugar de Suigrexa. Lavadoiro de planta rectangular de granito, acaroado a un muro baixo o cal discorre a canle desde a fonte. Cuberta a dúas augas de tella sobre estrutura de madeira, apoiada sobre piares de granito. Fonte composta por un volume prismático de granito e unha…

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Fonte situada fronte ao Muíño de Burés, ao lado dun espazo verde xunto ao río. Fonte composta por un volume prismático de cantaría de granito cun cano metálico, que verte nunha pía rectangular situada a rentes do chan delimitada por lousas de granito. Existe un lavadoiro próximo de recente construción, realizado en formigón.

Fonte de pedra xunto ao Cruceiro da Fonte, situados nun cruce, no camiño que atravesa o núcleo e leva ao Pazo dos Torrado de Brión e á Capela dos Desamparados. Fonte dun cano composta por un volume trapezoidal de cantaría e unha e pía rectangular acaroada á plataforma do cruceiro.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Fonte situada no extremo sueste do lugar de Burés, no camiño ao río, acaroada a un muro de peche de cachotaría sobre o que se alza o Hórreo do Agro Novo. Corpo central de cantaría de granito, composto por un volume prismático inferior onde se sitúa o cano e un volume de remate en arco de medio punto coa data de construción da fonte (1962). Pía rectangular a rentes do chan, delimitada por dúas lousas de granito, e un pequeno mesado semicircular acaroado a un lateral.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Fonte situada no acceso sur ao lugar da Marquesa, fronte ao Muíño da Marquesa. Está realizada en cantaría de granito, con base cuadrangular sobre a que se alza un volume prismático onde se localiza o cano. Pía semicircular acaroada a un lateral da base.

Fonte no adro da igrexa parroquial de Santa Baia do Araño.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Lavadoiro situado na beira do camiño que comunica os luagres de Buía e O Rabado. O recinto, delimitado por muros de cachotaría de granito, está situado a un nivel inferior con respecto á rúa, con acceso mediante unha escaleira situada nun lateral. Lavadoiro rectangular de formigón construído recentemente, acaroado lonxitudinalmente ao muro, coas pedras de lavar no resto dos lados.

Os gravados localízanse sobre a superficie horizontal do afloramento, e consisten na súa totalidade en motivos de temática xeométrica, apreciándose un total de 9 combinacións circulares, a maior das cales está formada por 5 círculos concéntricos, así como 5 cazoletas illadas.

Camiño empedrado de carro coñecido como Camiño do Rego que posúe unha lonxitude de 375 metros, cunha anchura máxima de 2 metros. Unha parte do seu firme foi realizado sobre rocha nai, de aí que se aprecien as rodeiras dos carros en boa parte da traza. Situado nas proximidades da Casa da Barreira, uniu no pasado un serradoiro hidráulico co Monte Laíñas.

O castro sitúase nos arredores da igrexa parroquial, nun esporón do Monte Xiabre, conservándose o topónimo nas fincas dos arredores. …

Gravado localizado sobre unha rocha de granito de aproximadamente 1,8 metros de lonxitude no eixo NS e 1,5 de anchura no eixo EW, situada ao carón da canle do Muíño dos Portugueses.

Sobre a…

A Ruta do Pai Sarmiento, ao seu paso por Catoira, segue na maior parte a traza do Camiño Real, atravesando as parroquias de San Mamede de Abalo, San Miguel de Catoira e Santa Baia de Oeste. Trátase do camiño que Frei Martín Sarmiento realizou en 1745 para gañar o xubileu. Un carreiro de 190 quilómetros que percorre a costa guiándonos cara a Santiago de Compostela.

Pedro Xosé Balboa, coñecido como Frei Martín Sarmiento, naceu en Vilafranca do Bierzo. A súa familia…

Tamén coñecido polo nome de Petróglifo Nº 1 das Pedras Minas, os gravados están formados por agrupacións de combinacións circulares, algunhas con cazoletas no seu interior.

Tamén coñecido polo nome de Petróglifo Nº 2 das Pedras Minas, os únicos motivos gravados localizados consisten en tres cazoletas situadas moi próximas entre si, a maior destas cazoletas mide 7 centímetros de diámetro e 3 de fondo.

O petróglifo atópase nunha edificación da aldea de Aragunde. Está formando parte do muro dunha vivenda, mais provén dunha finca próxima, da mesma propiedade que a casa (María Luisa Loureiro), e denominada Tallariña, Taleiriña ou Tilleiriña, situada a uns 200 ou 300 metros ao norte da vivenda.…

Afloramento rochoso granítico nun pequeno outeiro nas proximidades do lugar de Barral. No camiño que leva desde o Petróglifo Nº 1 do Outeiro do Barral a este outro (distantes entre si 143 metros) recolléronse, en 1990, fragmentos de tégulas e cerámicas medievais de cor gris.…

Afloramento rochoso granítico nun pequeno outeiro no lugar de Barral. Trátase de dous afloramentos rochosos distantes uns 250 metros un do outro.

Son gravados moi sinxelos distribuídos sen orde aparente nos diferentes paneis insculturados. Só…

Xacemento pouco alterado debido ao seu estado de ruína. Documentáronse fragmentos cerámicos de tipo gris medieval. Trátase dunha edificación con forma trapezoidal alongada e non de todo regular. As súas dimensións son de 26,5 metros para o eixo maior e unha anchura que varía dos 2 aos 7 metros.

…

O Monte das Mámoas é un conxunto formado por esta mámoa e a Mámoa Nº 2 do Monte das Mámoas. A descuberta do Monte das Mámoas foi en 1956 e é atribuída a Ramón Sobrino Buhigas. Este dato non é correcto, posto que o naturalista e arqueólogo pontevedrino morrera no ano 1946. Entón, o mérito só podería corresponder ao…