Busca

Muíño localizado na ribeira do río da Arregañada. Construción a partir de muros de cachotaría, agás os marcos de portas e xanelas, que son de cantaría.

Muíño localizado na ribeira do río da Arregañada. Construción a partir de muros de cachotaría, agás os marcos de portas e xanelas, que son de cantaría.

Muíño localizado na ribeira do rego de Imo. Construción de planta rectangular restaurada no 2012 polas obras do tren de alta velocidade ao seu paso por Imo.

Fonte pertencente ao conxunto de edificacións que conforman o Pazo de Santa Cruz de Granxa.

Segundo explica Daniel Seijas, no día de Santa Cruz celebrábase aquí unha pequena romaría…

Lavadoiro no lugar de Corral que aínda mantén un uso regular.

Trátase do muíño de máis tamaño dos seis que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Trátase duns dos seis muíños que existen no último treito do rego de Xoane antes de xuntarse co río Ulla. Estes muíños xa aparecen recollidos no Catastro de Ensenada (1749).

Fonte de pedra con dous canos metálicos que forma parte do conxunto de edificacións que conforman o Pazo do Barco.

Estaba situada no lugar do Trozo, ao carón da estrada N-550 de Padrón á Ponte, aínda que se descoñece a súa localización exacta na actualidade. Era unha fonte de auga sulfurosa, de cor pálida e cheiro a ovos podres, sendo usada pola veciñanza para curar as doenzas da pel, mais tamén para sulfatar os cultivos. Foi destruída cando se construíu a autoestrada AP-9 nos anos 90 do século XX, botándolle terra por enriba.

Fonte e lavadoiro con seis postos para lavar no lugar de Cruces.

Fonte construída con perpiaños de granito, rematada por enriba en pequena cornixa saínte biselada. Leva un cano central que verte sobre unha pía de pedra a ras do chan e con desaugadoiro. As pezas que a configuran teñen un relevo que conforma unha liña a modo de enmarque redondeado, que leva a cada lado unha figura en relevo, representando algún motivo floral ou vexetal.

Manuel Lorenzo Baleirón, no seu libro “Toponimia de Dodro e Laíño. Os nomes na auga”, fai a…

Fonte de auga sulfurosa que nace nunha braña ao carón do río Ulla. Está sen traballar, saíndo a auga de forma natural.

Manuel Lorenzo Baleirón, no seu libro “Toponimia de Dodro e de Laíño. Os nomes na auga”, escribe desta fonte: “Nas brañas de Bexo, en Anguieiro (Anquieiro na fala nosa) está A Fonte Mineral ou A Fonte do Mineral, nunhas campías preto do río. Pedro Gómez de…