Busca

Fonte elaborada con bloques graníticos e cano metálico.

Unha mina de auga non deixa de ser nunha escavación na rocha na que aflora a auga para o seu mellor aproveitamento. Supoñen o acondicionamento do punto de afloramento das correntes subterráneas de auga, e ademais de sanear a zona para evitar contaminacións do recurso, serven para facilitar a canalización cara unha fonte ou condución.

Fonte de bloques graníticos e lavadoiro de material cerámico recebado.

Fonte no lugar de Barro.

Construído no ano 1950, está situado na estrada que vai do Forno a Socastro. Aquí viñan lavar as mulleres destas dúas aldeas de Cordeiro. Na actualidade xa non conserva a cuberta que orixinalmente tiña, mais si mantén a pía, as pedras de lavar e a fonte. As pedras de lavar non son as orixinais porque estas leváronse para o lavadoiro que está ao lado do río.

Emprazada no centro do campo da festa de Cordeiro, ao carón do Palco da Música de Cordeiro.

Bomba de auga no medio do lugar de Ferreirós.

Bomba de auga no lugar do Sisto. A auga bombeada procede directamente dun pozo.

Muíño de planta cuadrangular e muros de cachotería, fornecido coa auga procedente dunha canle e que desemboca no río Ulla.

Na ribeira do río Louro, sobre unha antiga canle de derivación.

Fonte ornamental que forma parte do conxunto de construcións que conforman o Pazo da Bouza.

Restos dun muíño de vento derrubado. Os muros perimetrais que se conservan acadan os 40 centímetros de altura. Trátase dos alicerces dun muíño de vento de tipoloxía moi pouco evolucionada, do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre do edificio orixinal era cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes eran de cachotes con rachas, dun…

Restos de tres muíños de vento derrubados. Os muros perimetrais que se conservan acadan os 40 centímetros de altura. Trátanse dos alicerces de tres muíños de vento de tipoloxía moi pouco evolucionada, do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre do edificio orixinal era cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes eran de cachotes con…

Un total de cinco muíños que, identificados de noroeste a sueste, reciben os nomes de: Muíño de Lorenzo, Muíño de Catoira, Muíño do Ribeiro, Muíño de Moure e Muíño de Casal.

O muíño tipo responde a unha torre de planta circular sen ningún tipo de plataforma feita con cachotaría de granito. O único van é a porta de madeira, que leva a un pequeno cubículo soterrado. O interior ten unha única planta e o piso é de pedras irregulares. A cuberta é a dúas augas, feita…

Restos dun muíño de vento derrubado. Os muros perimetrais que se conservan acadan os 40 centímetros de altura. Trátase dos alicerces dun muíño de vento de tipoloxía de muíño moi pouco evolucionada do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre do edificio orixinal era cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes son de cachotes con rachas, de…

Estrutura dun muíño de vento de tipoloxía moi pouco evolucionada do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

Torre cilíndrica que supera os 5 metros, sobre unha plataforma, feita de cachote con pequenas rachas e perpiaños nos vans. Os muros teñen abundancia de pequenas buratas empregadas para encaixar as vigas do piso da planta superior ou serviren quizais para as pombas. Ten dúas portas e encima…

Un total de tres muíños que, identificados de noroeste a sueste, reciben os nomes de: Muíño do Monte Mesón, Muíño de Míguez e Muíño do Loureiro. Trátase dunha tipoloxía de muíño moi pouco evolucionada, do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre é cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes son de cachotes con rachas, dun grosor máximo de…

Muíño de vento no Monte Beiro.

Os gravados localízanse sobre a superficie horizontal do afloramento, e consisten na súa totalidade en motivos de temática xeométrica, apreciándose un total de 9 combinacións circulares, a maior das cales está formada por 5 círculos concéntricos, así como 5 cazoletas illadas.

Camiño empedrado de carro coñecido como Camiño do Rego que posúe unha lonxitude de 375 metros, cunha anchura máxima de 2 metros. Unha parte do seu firme foi realizado sobre rocha nai, de aí que se aprecien as rodeiras dos carros en boa parte da traza. Situado nas proximidades da Casa da Barreira, uniu no pasado un serradoiro hidráulico co Monte Laíñas.

O castro sitúase nos arredores da igrexa parroquial, nun esporón do Monte Xiabre, conservándose o topónimo nas fincas dos arredores. …

Gravado localizado sobre unha rocha de granito de aproximadamente 1,8 metros de lonxitude no eixo NS e 1,5 de anchura no eixo EW, situada ao carón da canle do Muíño dos Portugueses.

Sobre a…

A Ruta do Pai Sarmiento, ao seu paso por Catoira, segue na maior parte a traza do Camiño Real, atravesando as parroquias de San Mamede de Abalo, San Miguel de Catoira e Santa Baia de Oeste. Trátase do camiño que Frei Martín Sarmiento realizou en 1745 para gañar o xubileu. Un carreiro de 190 quilómetros que percorre a costa guiándonos cara a Santiago de Compostela.

Pedro Xosé Balboa, coñecido como Frei Martín Sarmiento, naceu en Vilafranca do Bierzo. A súa familia…

Tamén coñecido polo nome de Petróglifo Nº 1 das Pedras Minas, os gravados están formados por agrupacións de combinacións circulares, algunhas con cazoletas no seu interior.