Busca

Muíño situado na beira do rego de Burés, xunto á Fonte do Muíño e a un espazo verde. Tipoloxía propia destas edificacións, de planta rectangular con muros de pedra e cuberta inclinada de tella.

Muíño situado sobre a marxe leste da estrada principal, ao sur do lugar do Batán, xunto á ponte sobre o río Té. Planta rectangular e muros de cachotaría de pedra, con cuberta a dúas augas de tella sobre estrutura de madeira. Acceso desde un lateral mediante porta alintelada.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a…

Muíño situado á beira da estrada que une os lugares da Marquesa e Asadelos, xunto á Fonte da Marquesa. Construción semisoterrada, de planta rectangular cos muros de cachotaría de pedra e cuberta inclinada de fibrocemento. Boca do inferno alintelada na fachada á estrada, e pequenos ocos de ventilación no resto das fachadas.

Conxunto de dous muíños á beira do regato do Campo Treito, ao leste do lugar da Ermida. Construcións de plantas rectangulares resoltas con muros de cachotaría de granito e cubertas a unha auga. Accesos nun lateral mediante porta alintelada, e pequenas fiestras no resto das fachadas. Canle de cachotes de granito que baixa do monte e atravesa as dúas construcións, apoiada puntualmente sobre pilastras.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século…

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Conxunto de dous muíños á beira do regato do Campo Treito, ao leste do lugar da Ermida. Construcións de plantas rectangulares resoltas con muros de cachotaría de granito e cubertas a unha auga. Accesos nun lateral mediante porta alintelada, e pequenas fiestras no resto das fachadas. Canle de cachotes de granito que baixa do monte e atravesa as dúas construcións, apoiada puntualmente sobre pilastras.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século…

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Muíño sobre a beira do regato do Muíño do Conde, ao leste da Capela. Planta rectangular con muros de cachotaría de granito e cuberta a unha auga de tella. Bocas de inferno cara o río e canle traseira paralela a este.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Muíño situado na beira do río Té, ao nordeste do núcleo das Miráns. Tipoloxía propia destas edificacións, de planta rectangular con muros de pedra e cuberta inclinada de tella.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente…

Disque é un lugar encantado e conta a lenda que alí hai un mouro enterrado e que este ten unha amiga que é unha serpe. Se ao chegar alí dise tres veces “culí, culí, culí“ a serpe sae do seu agocho e lévate até onde xace o mouro, e non podes vir de volta. Ao carón da fonte atópase un antigo lavadoiro que aínda conserva as pedras cadradas onde se ía lavar a roupa.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Conxunto de fonte e lavadoiro situados no centro do lugar de Rial, á beira dun camiño paralelo á estrada principal. Ten acceso, desde un rueiro perpendicular, mediante unhas escaleiras de recente construción. Fonte de grandes dimensións, realizada en cantaría de granito, con fronte de cantaría e arco de medio punto superior sobre semipilastras, franqueado por dúas estatuas sobre a cornixa e inscrición central. Pía rectangular á que verten os dous canos. Lavadoiro de…

Fonte de pedra situada á saída do lugar do Laxido, na beira do río Lustres. Fonte de dous canos composta por un corpo principal rectangular e un corpo superior en arco, cunha inscrición central. Pía rectangular entre muretes, con dúas lousas de granito na parte frontal.

Presa no río Té.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Conxunto de fonte e lavadoiro situados ao sur do lugar de Barral, sobre a beira da estrada principal que o atravesa. Está acaroado a un muro de peche dunha finca, realizado en cachotaría de granito. Fonte de cantaría, composta por un volume prismático inferior onde se sitúa o cano e un volume de remate en arco de medio punto, separados por unha cornixa moldurada. Ten un pequeno mesado semicircular sobre un pé de granito acaroado a un lateral e unha pía rectangular que…

Presa no río Té.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Conxunto de fonte e lavadoiro situado no centro oeste do lugar da Vacariza, preto dun camiño que vai a dar á praza central do núcleo. A Fontiña da Vacariza, como así tamén se coñece á fonte, está composta por unha peza de granito con cornixa moldurada e cano central, que verte a un pequeno sumidoiro a rentes do chan. O lavadoiro de recente construción realizado en formigón, con cuberta a unha augas de fibrocemento e pedras de lavar de cantaría nun dos laterais.

Presa no río Té.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…

Fonte localizada sobre a marxe do camiño que une os lugares da Atalaia e A Revolta. Está situada a un nivel inferior, sobre un chan de lousas de granito ao que se accede desde a rúa mediante unha escaleira. Fonte realizada en cantaría de granito, con base cuadrangular sobre a que se alza un volume prismático onde se localiza o cano, baixo o cal se sitúa un pequeno mesado acaroado á base.

No río Té, houbo 55 muíños en funcionamento, no pasado século antes de vir a electricidade. A forma de propiedade máis común eran os muíños de herdeiros ou de parceiros. Estes pertencían a varios veciños, e moíase por quendas. Os muíños de maquía, pertencían a un so propietario. Normalmente eran grandes e servían tamén como vivenda do muiñeiro e da súa familia. O muiñeiro cobraba unha parte da fariña, a maquía, que…