Busca

Pía de bloques graníticos e muretes revestidos de chapado de xisto.

Fonte de pedra emprazada nunha encrucillada de camiños, ao pé do Cruceiro de San Miguel de Valga.

Vinculada á Capela dos Martores, trátase dunha fonte feita con pedras de granito e cano metálico.

Recolle a auga dun manancial situado a unha cota inmediatamente superior, para posteriormente repartila aos prados existentes na contorna. Está pechado polo sur por un muro de cachotería granítica asentada en seco, duns 5 metros de longo.

No leito do río Valga e construída en pedra. Detén a auga acumulándoa, para posteriormente desviala cara ao Lavadoiro do Carballiño.

Fonte elaborada con bloques graníticos e cano metálico.

Unha mina de auga non deixa de ser nunha escavación na rocha na que aflora a auga para o seu mellor aproveitamento. Supoñen o acondicionamento do punto de afloramento das correntes subterráneas de auga, e ademais de sanear a zona para evitar contaminacións do recurso, serven para facilitar a canalización cara unha fonte ou condución.

Fonte de bloques graníticos e lavadoiro de material cerámico recebado.

Fonte no lugar de Barro.

Construído no ano 1950, está situado na estrada que vai do Forno a Socastro. Aquí viñan lavar as mulleres destas dúas aldeas de Cordeiro. Na actualidade xa non conserva a cuberta que orixinalmente tiña, mais si mantén a pía, as pedras de lavar e a fonte. As pedras de lavar non son as orixinais porque estas leváronse para o lavadoiro que está ao lado do río.

Emprazada no centro do campo da festa de Cordeiro, ao carón do Palco da Música de Cordeiro.

Bomba de auga no medio do lugar de Ferreirós.

Bomba de auga no lugar do Sisto. A auga bombeada procede directamente dun pozo.

Muíño de planta cuadrangular e muros de cachotería, fornecido coa auga procedente dunha canle e que desemboca no río Ulla.

Na ribeira do río Louro, sobre unha antiga canle de derivación.

Fonte ornamental que forma parte do conxunto de construcións que conforman o Pazo da Bouza.

Restos dun muíño de vento derrubado. Os muros perimetrais que se conservan acadan os 40 centímetros de altura. Trátase dos alicerces dun muíño de vento de tipoloxía moi pouco evolucionada, do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre do edificio orixinal era cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes eran de cachotes con rachas, dun…

Vivenda unifamiliar de planta rectangular, dúas alturas e cuberta a dúas augas, que se localiza xusto detrás da igrexa parroquial de Dimo. Construída en cantaría de baixa calidade, que só atopa como excepción a contorna dos ocos e os eixos estruturais do inmoble. A fachada aparece organizada por medio de portas e portasdaire balconadas, cunha forxa excelente, equidistantes propias da arquitectura vilega.

O muro principal do andar superior acolle un brasón…

Casa señorial á beira do rego do Souto da Vila.

Edificio de planta rectangular e dous andares que se ergue de forma illada ao carón da estrada. Organizada en rúas, a súa fachada amosa entrepanos pintados en ocre con cantaría visible nos eixos estruturais e na contorna dos ocos de acceso e iluminación, en especial no eixo da composición, onde se dispón un balcón granítico voado. Coroa a edificación un hastial semicircular de pedra que acolle un reloxo e o ano de construción do edificio: 1933. A contrafachada do inmoble…

Restos de tres muíños de vento derrubados. Os muros perimetrais que se conservan acadan os 40 centímetros de altura. Trátanse dos alicerces de tres muíños de vento de tipoloxía moi pouco evolucionada, do tipo de torre fixa con cuberta tamén fixa, asentado directamente sobre o terreo, sen plataforma algunha.

A torre do edificio orixinal era cilíndrica, de 3,10 metros de diámetro interior e máxima altura de muros de 2,80 metros. As paredes eran de cachotes con…

Casa grande de factura tradicional que combina paramentos de distintas tipoloxías, e que se presenta pouco alterada respecto da súa tipoloxía orixinal. De planta en forma de U, dous andares e cuberta a dúas augas. Destaca a súa fachada oeste, onde se sitúa un fermoso balcón cuberto e corrido, sustentado por columnas que ocupa toda a fachada e ao que se accede a través dunha escaleira exterior de dobre tiro, gorecida por…

Edificio de planta rectangular, dous andares e cuberta a un par de augas. Un pequeno volume, de planta terrea, acaroase ao conxunto para acoller as dependencias do xefe de estación. As súas dúas fachadas aparecen enmarcadas por unha imposta horizontal e pilastras graníticas. Os vans, intercalados nos entrepanos enfuscados e pintados, aparecen cubertos por arcos carpaneis.

A cantina da estación, propiedade de Segundo Rodríguez Sánchez, era a sede do Ateneo do Ullán…

Casa grande localizada nas proximidades da reitoral de Dimo, que presenta un andar en forma de L e dous andares levantados en cantaría de granito, reforzada con pezas de maior tamaño nos eixos estruturais e na contorna dos ocos. Está rodeada por un muro de pedra que delimita unha finca de grande tamaño, que acolle no seu interior un hórreo mixto de tres claros e medio e un alpendre de tamaño medio que contribúe a definir o patio.

Os seus muros acollen unha serie…