Hórreo de Tarrío

Situado nunha finca privada pechada, a xeito de portada de entrada pola parte traseira. Pertence á casa nº 87, no lugar coñecido como a Banda de Tarrío.

Moi fermoso e singular exemplo de hórreo mixto con arco alintelado na repisa para permitir o paso por baixo. A cimentación é unha repisa alta de cachotaría de granito, duns 3 metros de altura, cun van alintelado no tramo medio para permitir o paso dos carros antigamente, e actualmente do coche, á propiedade pola parte traseira. Os linteis do arco foron de feito rebaixados lixeiramente e para permitir o paso dos coches. Orixinalmente o hórreo tiña xa unhas esqueiras de pedra acaroadas paralelamente ao claro norte para subir ó hórreo. Posteriormente, cando a actual propietaria era pequena, fíxose unha plataforma de pedra (traída do monte de Bexo) acaroada ao lateral leste do hórreo, para permitir o acceso polo lateral, onde presenta dúas portas de madeira, suxeitada por baixo con unha columna de pedra, formando unha especie de pórtico no interior da entrada á propiedade. Ten cinco cepas de pedra, con moldura rectangular na parte superior. O tornarratos é unha peza corrida ao longo do corpo do hórreo. Ten catro claros, con balaústres de madeira e dúas cintas, aínda que conserva a madeira en mal estado, sobre todo no lateral oeste, faltando o peche do claro norte. Non ten linteis. Columnas de pedra e cornixa de madeira. Penal dianteiro de pedra co van alintelado para a porta, non conservando a folla de madeira; e penal traseiro de pedra con catro fendas de ventilación horizontais. Sobrepenas nos dous pinches, ambos de pedra. A cubrición é de tella do país, atopándose en moi mal estado. Remates: fermosa cruz latina baixa florenzada con botón central e ángulos en chafrán sobre base cuadrangular; e pináculo en forma de anforeta con remate horizontal cuadrangular. Orientado ao N.

No 2010, di a filla da propietaria que debe ser moi antigo, cerca de douscentos anos, xa que o seu avó xa o herdou da súa nai. A propietaria, que actualmente ten cen anos, lémbrase cando, sendo moi pequena, os canteiros foron coller pedra ao monte de Bexo para facer a actual plataforma que da acceso ao hórreo polo lateral leste. Os claros chegaron a estar repartidos entre 14 persoas, todas familiares.