Busca
Nas terras chas que se estenden ao norte do Alto da Trigueira, na ribeira norte do río Valga, trátase dun muíño de planta rectangular, construído en cachotería granítica asentada en seco e con pequenas pedras a xeito de cuñas. Tellado a dúas augas cuberto inicialmente con tella do país, aínda que na actualidade non conserva teitume. Conserva a roda de moer no seu interior. No sector leste consérvase a canle de…
Valga - San Miguel de Valga | Arquitectura da auga
Na ribeira oeste do río Valga, trátase dun muíño de planta rectangular e tellado a dúas augas con cuberta en fibrocemento.
Valga - Santa María de Xanza | Arquitectura da auga
Na ribeira norte do río Valga, trátase dun muíño de planta rectangular e tellado a dúas augas con cuberta en fibrocemento, vinculado ao conxunto do Pazo da Bouza.
Valga - Santa María de Xanza | Arquitectura da auga
Pía de bloques graníticos.
Valga - San Miguel de Valga | Arquitectura da auga
Pía de bloques graníticos e muretes revestidos de chapado de xisto.
Valga - San Miguel de Valga | Arquitectura da auga
Fonte de pedra emprazada nunha encrucillada de camiños, ao pé do Cruceiro de San Miguel de Valga.
Valga - San Miguel de Valga | Arquitectura da auga
Vinculada á Capela dos Martores, trátase dunha fonte feita con pedras de granito e cano metálico.
Valga - San Miguel de Valga | Arquitectura da auga
Recolle a auga dun manancial situado a unha cota inmediatamente superior, para posteriormente repartila aos prados existentes na contorna. Está pechado polo sur por un muro de cachotería granítica asentada en seco, duns 5 metros de longo.
Valga - San Miguel de Valga | Arquitectura da auga
No leito do río Valga e construída en pedra. Detén a auga acumulándoa, para posteriormente desviala cara ao Lavadoiro do Carballiño.
Valga - Santa María de Xanza | Arquitectura da auga
Fonte elaborada con bloques graníticos e cano metálico.
Valga - Santa Comba de Cordeiro | Arquitectura da auga
Unha mina de auga non deixa de ser nunha escavación na rocha na que aflora a auga para o seu mellor aproveitamento. Supoñen o acondicionamento do punto de afloramento das correntes subterráneas de auga, e ademais de sanear a zona para evitar contaminacións do recurso, serven para facilitar a canalización cara unha fonte ou condución.
Valga - San Miguel de Valga | Arquitectura da auga
Fonte de bloques graníticos e lavadoiro de material cerámico recebado.
Valga - San Miguel de Valga | Arquitectura da auga
Construído no ano 1950, está situado na estrada que vai do Forno a Socastro. Aquí viñan lavar as mulleres destas dúas aldeas de Cordeiro. Na actualidade xa non conserva a cuberta que orixinalmente tiña, mais si mantén a pía, as pedras de lavar e a fonte. As pedras de lavar non son as orixinais porque estas leváronse para o lavadoiro que está ao lado do río.
Valga - Santa Comba de Cordeiro | Arquitectura da auga
Emprazada no centro do campo da festa de Cordeiro, ao carón do Palco da Música de Cordeiro.
Valga - Santa Comba de Cordeiro | Arquitectura da auga
Bomba de auga no medio do lugar de Ferreirós.
Valga - Santa Comba de Cordeiro | Arquitectura da auga
Bomba de auga no lugar do Sisto. A auga bombeada procede directamente dun pozo.
Valga - Santa María de Xanza | Arquitectura da auga
Muíño de planta cuadrangular e muros de cachotería, fornecido coa auga procedente dunha canle e que desemboca no río Ulla.
Valga - Santa Comba de Cordeiro | Arquitectura da auga
Na ribeira do río Louro, sobre unha antiga canle de derivación.
Valga - Santa Comba de Cordeiro | Arquitectura da auga
Fonte ornamental que forma parte do conxunto de construcións que conforman o Pazo da Bouza.
Valga - Santa María de Xanza | Arquitectura da auga
Lavadoiro con predominio da lonxitude sobre o ancho, con seis pedras de lavar por cada lado, e con cuberta cunha estrutura de columnas de pedra e vigas de madeira sobre as que descansa un armazón de madeira con tella curva.
Dodro - San Xoán de Laíño | Arquitectura da auga
No lugar así chamado atópase unha entrada de terra no río Ulla, cun buraco que, ao subir a marea, se enchía facendo un pozo (do latín puteu).
En canto ao segundo elemento do topónimo, uns din Cornelia e outros Cornela; en calquera dos casos a orixe está na voz precéltica carn ou corn, "pedra". Este significado refórzase con outros nomes de lugar á beira do río: Cantiño (do preindoeuropeo cant- "pedra, rocha") ou o propio nome de Peirao (…
Pontecesures - San Xulián de Requeixo | Arquitectura da auga
Manancial de auga ao carón do Camiño Portugués.