Muiño Vello ou de Lelo

Muiño Vello ou de Lelo - Dodro - San Xián de Laíño

Imaxe: Eduardo Rivo

Construción de planta rectangular con estrutura de muros de cachotaría irregulares, cuberta a dúas augas e canle elevada rematando no cubo que subministra a auga ao rodicio. A canle de pedra transcorre ao longo de 40 metros por riba dun muro de contención feito de pedra de cantaría que nalgún lugar pode superar os 4 metros de altura, para levar a auga do río de Manselle até o cubo do muíño. Destacan as escaleiras cos chanzos de pedra para subir á canle e o acceso á parte traseira da finca por debaixo da canle elevada.

Foi construído en 1927 por un indiano orixinario de Manselle emigrado a Arxentina que, xunto con outros, fixeran da aldea unha das máis avanzadas da época e que co golpe de estado fascista tiveron que volver para o país americano. Estivo en uso até a década de 1960 aproximadamente.

Esta construción, na novela “Pensa Nao” de Anxo Angueira, era o muíño de Camoiras, personaxe inspirado no construtor deste edificio.

  • INFORMACIÓN
  • Código: DO-AA030
  • Outras denominacións: Muíño Nº 1 de Manselle
  • Tipoloxía: Arquitectura da auga
  • Cronoloxía: 1927
  • Concello: Dodro
  • Parroquia: San Xián de Laíño
  • Lugar: Manselle
  • Acceso a pé: Moi bo
  • Galería de imaxes: Acceder
  • Conservación:

    Regular. Falta a moega e as partes de madeira.

  • Protección:

    Plan Xeral de Ordenación Municipal do Concello de Dodro (CP-48)

    Inventario Xeral do Patrimonio Cultural de Galicia

  • Referencias:

    Xoán Xosé Vicente

    Eduardo Rivo

    Ruta Pensa Nao | Sendeiros de Dodro

  • COLABORA

  • Queres colaborar no proxecto? Tes algunha imaxe, comentario ou texto que aportar?

    Quero colaborar!

Máis elementos do catálogo

Muíño de Xacome

Muíño de Baixo

Muíño Tellado

Muíño das Besadas