Busca

Palco da música de planta octogonal e 1 metro de altura e que se levantou en granito no campo da festa da parroquia de Dimo. O palco, ao que se accede a través dunha escalinata fixa de catro chanzos labrada en pedra, aparece protexido no seu perímetro cunha varanda metálica e presenta uns entrepanos ornamentais de sección rectangular en cada un dos seus alzados.

Pombal de planta circular, situado no lugar das Rañas.

Pombal de planta circular, situado no lugar de Tras da Veiga.

Esta ponte levantouse sobre o río do Batán para permitir o seu franqueo a través do Camiño Real ao seu paso pola parroquia de Abalo. A súa estrutura foi construída en perpiaño granítico de óptima calidade, presente nos eixos estruturais da ponte, así como no peitoril e enlousado. Nos lenzos murais de recheo botouse man de cachotaría concertada de escasa calidade, sen recebar nin encintar.

Destaca a perfecta labra e trabazón da cantaría que conforma o peitoril, a…

Pontella levantada sobre o río Catoira que presenta unha estrutura construída en perpiaño granítico de óptima calidade, presente nos eixos estruturais da ponte, así como na súa cepa central e enlousado, conformado a base de grandes bloques de pedra. A ponte carece de peitoril de seguridade. Destaca a perfecta labra e trabazón da cantaría que conforma a dobre canle rectangular que canaliza o río, así como o seu firme.

Pombal de planta circular, situado no lugar do Outeiriño, cun diámetro interior de 2,55 metros, unha altura até a cornixa de 3,55 metros e uns muros cun grosor de 80 centímetros.

Este pombal pertencía aos terreos dos Moure (familia con moitos terreos), aínda que agora é do banco. Sitúase illado…

Tamén coñecida como a Ponte da Venduda, trátase dunha pontella levantada sobre o río Catoira que presenta unha estrutura construída en perpiaño granítico de óptima calidade, presente nos eixos estruturais da ponte, así como nas súas cepas centrais e enlousado, conformado a base de grandes bloques de pedra. A ponte carece de peitoril de seguridade. Destaca a perfecta labra e trabazón da cantaría que conforman as canles que canalizan o río, así como o seu firme.

Hórreo labrado integramente en cantaría.

Hórreo mixto, levantado en pedra e madeira.

Conxunto de tres hórreos ou cabaceiros de tamaño medio erixidos sobre pés e cepas de cantaría que pertencen a unha tipoloxía mixta (2) e labrados integramente en pedra (1). Trátase dunha versión canónica da comarca caldense, característico por presentar cámara rectangular de estrutura pétrea pechada por táboas de madeira ou fiadas de granito horizontais regulares, que lle conceden unha estilizada proxección vertical. Entre a soleira e a cámara un conxunto de pés e cepas,…

Conxunto de tres hórreos ou cabaceiros de tamaño medio erixidos sobre pés e cepas de cantaría que pertencen a unha tipoloxía mixta (2) e labrados integramente en pedra (1). Trátase dunha versión canónica da comarca caldense, característico por presentar cámara rectangular de estrutura pétrea pechada por táboas de madeira ou fiadas de granito horizontais regulares, que lle conceden unha estilizada proxección vertical. Entre a soleira e a cámara un conxunto de pés e cepas,…

Conxunto de tres hórreos ou cabaceiros de tamaño medio erixidos sobre pés e cepas de cantaría que pertencen a unha tipoloxía mixta (2) e labrados integramente en pedra (1). Trátase dunha versión canónica da comarca caldense, característico por presentar cámara rectangular de estrutura pétrea pechada por táboas de madeira ou fiadas de granito horizontais regulares, que lle conceden unha estilizada proxección vertical. Entre a soleira e a cámara un conxunto de pés e cepas,…

Hórreo que forma parte do conxunto de edificacións da Finca de Patiño.

Hórreo singular de tres claros erixido sobre cepas de cantaría de grande altura que pertence a unha tipoloxía mixta, isto é erguido en pedra e madeira. Nun dos alzados penais lemos: "VIVA JESUS Y MARIA / AÑO 1856 / ESTA OBRA SE HIZO POR D. Frco / ANTº FERNz Y SUMr Frca YSORNA". Máis arriba, no frontón triangular: "POR EL MRº ANTº CAEIRO".

Construído na década de 1950, substituíu a un hórreo de pedra e claros de madeira que se conserva parcialmente no patio da vivenda. O novo hórreo conservou a soleira de pedra (que fai as veces de lintel do portalón de entrada), mais utilizando materiais prefabricados, levantou unhas paredes e unha cuberta de nova factura que lle permite almacenar na súa cámara un maior volume de cereal.