Praza de Abastos de Pontecesures

Praza de Abastos - Pontecesures - San Xulián de Requeixo

Imaxe: José Alberto Solla Barreiro

Desde a Praza de Abastos de Cesures, as patifas levaban a patela ou panela a costas (ben sobre a cabeza, ben a lombo dun burro) cheas de peixe “cativo” (sardiña, xouba, xurelo... os máis resistentes, ou lamprea na tempada desta), percorrendo camiños até Lestedo, Santiago, A Estrada, Vedra, Boqueixón... 

As ganancias das vendas eran ás veces mínimas, mais a “esmola era boa”. Así, ás veces a balanza inclinábase máis ao cambiar peixe por millo, centeo, azucre... produtos de primeira necesidade cos que regresaban á casa despois dunha longa xornada que comezaba ás catro da madrugada. “O que non queriamos era volver co peixe, porque había que tiralo”.

As patifas chegaron a ser na posguerra un colectivo de entre 40 e 50 mulleres, a maioría de Carreiras e Porto. A súa decadencia comezou despois do crecemento económico dos setenta e a venda ambulante de peixe con coche. “Adiantáronsenos os de Taragoña e Rianxo. Cando nós chegabamos, eles xa pasaran no automóbil vendendo o peixe e xa non querían o noso. Pasamos mil traballos”.

  • COLABORA

  • Queres colaborar no proxecto? Tes algunha imaxe, comentario ou texto que aportar?

    Quero colaborar!

Máis elementos do catálogo

Casa de Borobó

Casa da Señora

Casa natal de Borobó

Praza de Abastos de Pontecesures